జీవితం

కురిసే ఆ చినుకు కి తెలియదు లే ఓ సంగతీ

జాడే ఉండదు అనీ నేలని తడిపిన తదుపరీ ..

మెరిసే ఆ మెరుపుకి తెలియదులే ఓ సంగతీ ..

క్షణ కాలమే తన పని ముగిసాక ఏముందని ..

గత మంతా ఏదో చేదే ఉందంటూ స్వాగతము చెప్పవా భవితకి ..

మనసంతా ఏదో దిగులుంది అంటూ చిరునవ్వు ని వదల రాదే మరీ ..                కురిసే


ఈ జీవితం ఓ అద్భుతం అనుకుంటే తప్పేమీ కాదే ..

ఈ జీవితం కాదె శాశ్వతం అనుకుంటే ముప్పేమీ లేదే ..

ఇచ్చింది మూన్నాళ్ళ బ్రతుకయినా ... జీవించి చూపించు లోకాన

కష్టాలు ,కన్నీళ్లు ఎన్నున్నా .. ..అవి నీతోనే ఉండేనా ఎన్నాళ్ళైన ..

నిష్ఫల మైన నూరేళ్ళ కన్నా .. నిను నిలబెట్టు కొన్నేల్లె మిన్న                          కురిసే


నీకై నువ్వు బ్రతికేస్తే అది బ్రతుకని పించదులే ..

పదుగురితోను ముడిపడితేనే బ్రతుకే సార్థకం అవుతుంది లే ..

ఒకడి గానే పుడతావు .. ఒకడి గానే వెళతావు .. నడుమ ఉన్న

సమయం అంతా పంచుకునేందుకు ఒకరన్నా ..

లేని నాడు  జీవితమెందు కురా ..

చినుకు చినుకు కలిసి జారితే వాన అని అంటాము రా ..