రుధిర సౌధం 184

                                                             రుధిర సౌధం  

గురువుగారూ ... ఇంకా ఎంత సేపు మనం ప్రయాణం చేయవలసి ఉంటుంది ? అడిగాడు గోపాలస్వామి

ముకుళిత వదనం తో అతడి వైపు చూసి .. ఏమి నాయనా ? కాళ్ళు నొప్పి పెడుతున్నాయా ? అన్నారు

రమనానంద మహర్షి .

అయ్యో .. లేదు స్వామీజీ  ... మీరు అవిశ్రాంతం గా నడక సాగిస్తూనే ఉన్నారు ... మీరు కొంచెం విశ్రమిస్తే బావుండు

నని ... అన్నాడు గోపాలస్వామి ..

దగ్గరలోనే ఓ నది ఉంది ... ఒక బోయవాడు మనకోసమే ఎదురుచూస్తూ ఉంటాడు .. అతనిని పడవని సిద్ధం

చేయమని చెప్పు గోపాలస్వామి . నేనింతలోపు అక్కడికి చేరుకుంటాను .. నువ్వు వడివడిగా అక్కడకి వెళ్ళు ..

అన్నారు మహర్షి .

తమరి ఆజ్ఞ .. అని గోపాలస్వామి పక్షుల కిలకిలారావాల ననుసరించి అటుగా సాగిపోయాడు ...

తిరిగి నడక నారంభించాడు రమనానంద మహర్షి .

                                            ********************************

ధాత్రమ్మా .. నేను సిద్ధం గా ఉన్నాను .. కానీ నేను , తాత , మీరు ముగ్గురం అక్కడికి వెళ్ళిపోతే సత్యమ్మ ని

ఎవరు చూసుకుంటారు ? అంది సరస్వతి .

రచన సమాధానం చెప్పబోయే లోపే తలుపు కొట్టిన చప్పుడు వినిపించి ... పద .. తలుపు తీద్దాం .. అంది రచన

సరస్వతి వెళ్లి తలుపు తీసింది ... ఎదురుగా మురారి .

బాబూ మీరా ? అంది సంతోషం గా సరస్వతి ...

మురారీ ... అంది రచన .

రచనా .. అంటూ వచ్చి ఆమె చేయి పట్టుకొని .. నిన్ను మళ్ళి నేను   చూడగలుగుతున్నాను .. ఐ అమ్ వేరి

హ్యాపీ .. అన్నాడు మురారి ..

రచన ... ధాత్రమ్మ పేరు రచనా ? అంది ఆశ్చర్యంగా సరస్వతి ...

రచన చిన్నగా నవ్వి మురారీ .. సంతోషం లో సరస్వతి నా పేరు చెప్పేసావా ? అని సరస్వతి వైపు తిరిగి ..

నువ్వు నన్ను ధాత్రమ్మా .. అని పిలువు సరస్వతీ .. అందులో ఏదో తెలియని ఆత్మీయత ఉంది .. అంది రచన .

సరస్వతి ఆమె వంక నవ్వుతూ చూసింది ..

రా రా ... మురారీ .. సత్య ని నీకు అప్పజెబుతా నన్నాను గా .. తను లోపల నిద్రపోతోంది .. అంది రచన .

ఆమె తో పాటు ఆత్రుత గా ముందుకి నడిచాడు మురారి .

మంచం మీద జీవచ్చవం లా పడున్న సత్యని చూసి అమాంతంగా ముందుకి పరుగుతీసి ఆమె దగ్గరకి చేరాడు ..

సత్యా .. సత్యా .. చూడు .. నీ మురారి ని వచ్చాను .. అన్నాడు సుడులు తిరుగుతున్న కన్నీటిని అణచుకుంటూ .

మురారీ .. సత్య మామూలు మనిషి కావటానికి మనందరి ప్రేమా తనకవసరం .. అంది రచన .

చిన్నగా తల ఊపి .. అవును .. అని .... రచనా...  యశ్వంత్ ,శివ భూపతి ఇంటి వైపు వెళ్ళారు .. నేను సత్యని

చూసుకుంటాను .. నువ్వు , సరస్వతి వెళ్ళిరండి .. అన్నాడు మురారి .

 ఇంకా ఉంది 





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 183

ఆమె తడబాటుగా నేల చూపులు చూస్తుండటం అతనిలో అనుమానం మొలకెత్తింది ....

అమ్మా ... చెప్పమ్మా ? నా దగ్గర నువ్వు దాస్తున్న ఆ నిజం ఏమిటో ? చెప్పమ్మా ... అని గిరిజ భుజాలను

కుదిపేస్తు అన్నాడు విక్కీ .

విక్కీ .. విక్కీ ..   నన్ను అర్థం చేసుకో ... నాన్నా .. అంది గిరిజ .

అమ్మా ... చెప్పమ్మా ... ఎప్పుడు లేనిది స్వామీజీ ఆశ్రమం దాటారు ? దీనర్థం ఏంటి ? చెల్లి ఎక్కడుంది చెప్పమ్మా ?

నిన్నే .. అడుగుతున్నది చెప్పమ్మా ? అసహనం గా గట్టిగా అరిచాడు విక్కీ ..

విక్కీ .. రచన నా దగ్గర మాట తీసుకుంది .. నీకు చెప్పకూడదని .. ఏం చేయను ? అది నా కళ్ళ ముందే ఉండాలని

నేను కోరుకుంటాను కానీ .. నా మాట ఎవ్వరు వింటారు / ?నీ హక్కు నీకు దక్కాలని .. ఆ ఊరికి మునుపటి కళ

రావాలని .. మీ నాన్న గారి కోరిక .. దాని మనసులో చిన్ననాటి నుండీ అదే ఉంది .. కానీ నా భయం .. దానికి

రావనపురం ఎక్కడ ఉందొ .. ఈ కుటుంబం మూలాలు  ఎక్కడ ఉన్నాయో చెప్పనీయలేదు .. అది ఎదుగుతుంటే

అందరి ఆడపిల్లాల్లానే ఎదుగుతుంది అనుకున్నాను .. కానీ తన తండ్రి కోరిక ని మనసులో దాచుకుని ప్రతీ

అడుగు అటువైపే వేస్తుందని అనుకోలేదు ... అది ఇప్పుడు రావణ పురం లో ఉంది .. విక్కీ .. నేను తనని ఆపాలని

ఎంతగానో అనుకున్నాను .. కానీ నీ చెల్లెలు నా మాట వింటుందా ? అంది ఆవేశంగా గిరిజ .

ఎందుకమ్మా ?... ఎందుకమ్మా మనకా మహల్ ? మన కుటుంబాన్ని అంతటిని పొట్టన పెట్టుకున్న ఆ దెయ్యాల

కోట మీద రచన కి అంత మక్కువ ఎందుకు ? ఇప్పటికి పోయిన ప్రాణాలు చాలవా ?  చాలా చాలా  నష్ట పోయాం ..

ఇంకా చాలమ్మా .. ఇప్పుడు నా ముద్దుల చెల్లెల్ని కోల్పోలేను .. అమ్మా .. రచన అక్కడ ఎలా ఉందో .. నేనింక

క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయలేను .. వెంటనే బయల్దేరు అమ్మా .. వెంటనే ... అని కాసేపు ఆగి ..

మనం వెళ్లి రచన ని తీసుకొద్దాం అమ్మా .. నేనోద్దన్నానని నాతొ చెప్పకుండా దాచింది .. అసలెందుకు

వద్దన్నానమ్మా ? అమ్మ ని నాన్న ని , నాన్న లా  పెంచిన బాబాయి ని పోగొట్టుకున్నాం కదా .. ఆ పిచ్చి దానికి

ఎలా అర్థమవుతుంది ? ఈ అన్న కి ఆస్తి అక్కర్లేదని .. అమ్మ లా పెంచిన పిన్నమ్మ , చెల్లెలు ఉంటె చాలని ..

చెప్పమ్మా .. ఎలా అర్థం అవుతుంది ? ఆవేదనగా అన్నాడు విక్కీ ...

అతణ్ణి ఆత్మీయంగా , కన్నీళ్ళతో హత్తుకుంది గిరిజ ..

ఒరేయ్ నాన్నా .. గతాన్ని గుర్తుచేసుకోకు .. అది బాదే మిగిల్చి ఉండి ఉండొచ్చు .. కానీ ప్రతీసారి బాధే ఉండదు

నాన్నా .. నేను చెల్లి మాటల్లో ఆత్మవిశ్వాసాన్ని చూసాను .. ఏమో ఏం జరగబోతుందో ? యశ్వంత్ కూడా తనతోనే

ఉన్నాడు .. నువ్వు వెళ్దామంటే .. వెళ్దాం నాన్నా .. ఇప్పుడే బయల్దేరతాను .. అంది గిరిజ .

అలాగే అమ్మా .. మనం వెంటనే బయల్దేరదాం ... ఏం జరిగినా దాన్ని మనమూ స్వీకరిద్దాం .. నువ్వు వెంటనే రెడీ

అయి రామ్మా .. అన్నాడు విక్కీ .

అలాగే నాన్నా .. అని మేడ మెట్లు వైపు నడిచింది గిరిజ .

హాల్లో ఉన్న వర్ధన వర్మ ఫోటో కేసి కన్నీళ్ళతో చూశాడు విక్కీ ... అతడికి చిన్ననాడు తను తండ్రి ఒడిలో తను

చిందించిన చిరునవ్వులు జ్ఞాపక మోచ్చాయి ..

నాన్నా ... నువ్వు నాకు తండ్రివి కాకపోయినా తండ్రిని మించిన ప్రేమ అందించావు .. నీకు నేను ఏమిచ్చి ఋణం

తీర్చగలను ... రచన ని కంటికి రెప్పలా కాపాడటం తప్ప .. అనుకున్నాడు విక్కి మనసులో

ఇంకా ఉంది





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 182

గుడ్ మార్నింగ్ అమ్మా ... అంటూ వచ్చాడు విక్కీ .

డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర టిఫిన్ సిద్ధం చేస్తున్న గిరిజ వెనక్కి తిరిగి .. గుడ్ మార్నింగ్ నాన్నా .. అప్పుడే లేచావా ?

ఇంత పొద్దున్నే ... కాసేపు నిద్రపోలేక పోయావా ? అంది ఆత్మీయంగా ..

అమ్మా .. ప్రపంచం నిద్రలేచి చాలా సమయమే దాటి పోయింది .. నువ్వేంటంటే నన్నింకా నిద్రపోమ్మంటావు ...

అయినా బోర్ కొడుతుందమ్మా ? రచన  లేకుండా ఇల్లంతా ఎంత సైలెంట్ గా ఉందొ చూడూ ... పోనీ కనీసం

యశ్వంత్ నన్నా కలుద్దాం అంటే యశ్వంత్ ఫోన్ కూడా ఆఫ్ చేసి ఉంది .. ఎక్కడకి వెల్లారమ్మ వీళ్ళిద్దరూ మరీ

అంతలా ఫోన్ ఆఫ్ చేసుకుని  ... అన్నాడు చిరాగ్గా విక్కీ .

వాళ్ళ వృత్తే అది కదా నాన్నా ... ఐన ముందు నువ్వు టిఫిన్ చెయ్ .. అంది గిరిజ .

డైనింగ్ టేబుల్ ముందు కుర్చుని .. పెట్టమ్మా .. నీ చేతి వంట తిని చాలా కాలం అయింది .. అన్నాడు విక్కీ ..

ప్రేమగా అతడికి వడ్డించింది గిరిజ ...

ఆహా .. అమ్మ చేతి వంట .. అమృతమే కదమ్మా ... పిజ్జాలు ,బర్గర్ లు తిని నోరు చచ్చిపోయిందమ్మా ... ఇప్పుడు

ఇలా మన సాంప్రదాయ వంటలు తింటూ ఉంటె ప్రాణం లేచి వస్తుంది అన్నాడు విక్కీ ..

నాన్నా .. నువ్వు ఇండియా లో ఉన్నంత కాలం .. నీకు నచ్చిన వన్ని వండిపెడతా .. సరేనా ? అంది గిరిజ ..

లేదమ్మా .. నేనీసారి ఒంటరిగా వేల్లాలనుకోవటం లేదు ... రచన కి మంచి సంభంధం చూడమ్మా ?   ఈ పరిశోధన

లు  అవీ ఇవీ అని దాన్ని తిరగటం మానేయమను . దాని పెళ్లి అయిపోతే నిన్ను నేను అమెరికా పట్టుకుని వెళ్లి

పోతాను .. అన్నాడు విక్కీ .

లేదు విక్కీ .. నేను అమెరికా కి రాను .. మన వంశీకులు అంతా ఈ నేల లోనే కలసిపోయారు .. నేను కూడా ..

అలానే ఈ దేశపు మట్టిలోనే కలసి పోవాలని అనుకుంటున్నాను .. నన్ను అక్కడికి తీసుకుపోవాలనే ఆలోచన

మానేసుకో .. అంది గిరిజ .

టిఫిన్ ముగించి ... ఒకవేళ ఇదే నీ ఆఖరి నిర్ణయమైతే నేనే ఇక్కడ ఉండిపోతానమ్మ .. నిన్ను ,చెల్లి ని  వదిలేసి

అక్కడ ఉండి నేనేం సాధిస్తాను ? అన్నాడు విక్కీ .

విక్కీ .. ఇప్పుడు ఈ విషయం కోసం చర్చ ఎందుకు ? వదిలేయ్ .. అంది గిరిజ .

సరే అమ్మ .. అని నాప్కిన్ తో చేతులు తుడుచుకుంటూ ... అమ్మా .. నేను స్వామీజీ ని కలసి వస్తాను .. నేను

వచ్చానని  తెలిస్తే ఆయన ఎంతో సంతోషిస్తారుగా .. అన్నాడు విక్కీ ..

గిరిజ మనసులో ఆ మాట వినగానే కలవరం మొదలైంది ... లేదు విక్కీ .. స్వామీజీ ఊరిలో లేరు .. నువ్వక్కడికి

వెళ్ళినా ఏ ప్రయోజనం ఉండదు .. అంది కంగారుగా ..

ఏంటీ ... ? ఏంటమ్మ .. నువ్వు అంటుంది ? నాకు ఊహ తెలిసి స్వామీజీ ఎప్పుడు ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు కదా ...

ఇప్పుడు ఊళ్ళో లేరాంటావేంటి ? అన్నాడు ఆమె కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ ..

అదీ .. అదీ .. ఏమో విక్కీ .. ఆయన ఊరు వెళ్తున్నారని గోపాలస్వామి వచ్చి చెప్పాడు .. అంది  గిరిజ .

ఆశ్చర్యంగా ఉందే .. అని గిరిజ కళ్ళలోకి చూసాడు విక్కీ ..

  ఇంకా ఉంది 




మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం181

ఆ ముగ్గురి ముందు ఓ వెలుగు ప్రత్యక్షమై .. చిరునగవు తో విధాత్రి నిలబడింది ...

మీరు నా సహాయాన్ని అర్థించి నప్పటికీ శాంతియుతం గా సమస్యని పరిష్కరించారు .. మీ తెలివి పట్ల నేను

నమ్మకాన్ని మరింత పెంచుకున్నాను .. యశ్వంత్ .. రేపే పౌర్ణమి .. రచన చేతుల మీదుగా ఆలయ ద్వారం తెరువ

బడాలి .. దీపాలు వెలగాలి .. దానికోసం మీముందున్న ఒక్కొక్క ఆటంకం దానికదే తొలగించ బడుతుంది .. అన్ని

సక్రమం గా జరగబోతున్నాయి .. ఈ రెండు రోజుల్లో ప్రతి సంఘటన మిమ్మల్ని ఆశ్చర్య చకితులుగా చేస్తుంది ..

అలాగే ఓ ఆపద కూడా పొంచి ఉంది .. అన్నింటికీ సిద్ధం గా ఉండండి అంది విధాత్రి ..

తప్పుకుండా యువరాణి .. ఎన్ని సమస్యలు ఎదురైనా సరే .. సత్సంకల్పం ముందుకు నడిపిస్తుంది అని ఇప్పటి

వరకూ మా అనుభవాలే మాకు తెలియజేసాయి ... మీ కోరిక నెరవేరుతుంది .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

ఆమె చిరునవ్వు తో .. అవును .. నెరవేరబోతోంది ... త్వరలోనే దెయ్యాల కోట గా పిలవబడిన ఈ మహల్ ప్రేమ

సౌధం గా మారబోతుంది ... మా వంశీకుల గుర్తుగా భవిష్యత్ తరాలకి ఆహ్వానం పలకబోతుంది .. వంశాభివృద్ధి

జరగబోతుంది .. అంది విధాత్రి .

యశ్వంత్ ... శివ , మురారి లు ఆమె కి వినయంగా నమస్కరించారు .

వెళ్ళండి .. సమయం మించక ముందే మీ పని ముగించుకోండి .. అంది విధాత్రి .

అలాగే యువరాణి .. అని ముగ్గురు అక్కడ్నించి కదిలారు ...

                                                     *************************

స్నానం ముగించుకొని సరస్వతి ఇచ్చిన పరికిణి , వోణి లో తెలుగింటి అమ్మాయిలా జడ వేసుకొని అద్దం లో తనని

తాను చూసుకొంది రచన . ఆమె మొహం ఆమె కె ముద్దొచ్చింది ..

వెనక నుంచి సరస్వతి రావడం అద్దం లో కనబడే సరికి వెనక్కి తిరిగింది రచన ..

అరరె .. ఎంత అందం గా ఉన్నారు మీరు ? నా దిస్టే తగిలేలా ఉంది అని కాటుక తీసి రచన చెవి వెనకాల అద్దింది

సరస్వతి .

చిన్నగా నవ్వి .. సరస్వతీ .. తాత వచ్చాడా ? అని అడిగింది రచన .

వచ్చాడమ్మ .. యశ్వంత్ బాబు ని కలిసి వచ్చాడమ్మ .. యశ్వంత్ బాబు వాళ్లకి బాలయ్య దొరికాడంట.. ఊరందరి

ముందు అన్ని నిజాలు బయట పెట్టబోతున్నరంట .. మిమ్మల్ని , నన్ను సిద్ధం గా ఉండమన్నా రట .. బాబు

మంచితనాన్ని తాత వేనోళ్ళ పొగిడాడు .. మంచోడమ్మ  యశ్వంత్ బాబు ... ఆయన్ని ఏ పిల్ల చేసుకుంటుందో గని

చాల అడురుస్టం చేసుకుని ఉండాలా .. కదమ్మా ? అంది సరస్వతి ..

సరస్వతి మాటలకి నవ్వు వచ్చింది రచన కి ..

ఆహా .. మీ యశ్వంత్ బాబు ని చేసుకోవాలంటే అంత అదృష్టం కావాలా ? మరీ అంత లేదులే .. ఇంకో మాట చెప్పు

అంది గడుసుగా రచన .

నేను యశ్వంత్ బాబు ని అంటుంటే మీరు .. ఇలా అంటున్నారంటే .. కొంపదీసి .. యశ్వంత్ బాబు .. మా

యువరాణి  మనసు దోచుకోలేదు కదా .... అంది కొంటె గా సరస్వతి ..

సరస్వతి మాటలకి రచన బుగ్గలో సిగ్గుల మందారం పూసింది .. చిరునవ్వుతో సరస్వతి కేసి చూసింది రచన .

ఆహా .. అర్థమయిన్దమ్మా .. చాల సంతోషం .. మీ నోట్లో పంచదార పోయాలి .. తీసుకొస్తానుండండి .. అని లోపలి కి

పరుగు తీసింది సరస్వతి .

అలా పెరటి గట్టు మీదే కూర్చుని తనలో తానె నవ్వుకొంది రచన .

ఇంకా ఉంది







మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం180

యశ్ .. వీడు .. మనం కట్లు విప్పాక , బయటకి వెళ్ళిపోయాక కూడా మనం చెప్పినట్లు చేస్తాడని నమ్మకం ఏంటి ?

బయటకి వెళ్ళాక మనకే వ్యతిరేకం గా మాట్లాడొచ్చుగా .. అన్నాడు మురారి ..

లేదు మురారి .. అలా మాట్లాడడు బాలయ్య .. అని ఏం బాలయ్యా ? అలా చేస్తావ ? అన్నాడు యశ్వంత్ ..

లేదయ్యా లేదు .. నన్ను వదిలేయండి .. నేను మీరు చెప్పినట్టే చేస్తాను .. అన్నాడు బాలయ్య ..

లేదు బాలయ్యా .. నువ్వలా చెయ్యవు ? తెలివైన వాడు తప్పించుకు పోతాడు కానీ అలా చేస్తాడా ? నువ్వంత మంచి

వాడివి కావు కదా ... అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అతడు యశ్వంత్ వైపు సందేహం గా .. అయోమయంగా చూశాడు ..

చూడు బాలయ్య .. నీ చేతికి కట్టిన ఈ రక్షదారం .. 3 గం సేపు మాత్రమె పని చేస్తుంది .. ఈ మూడు గంటలు చావు

నీ వెనకాలే వస్తుంది .. ఈ మూడు గంటల్లో నువ్వు మేము చెప్పినట్టు చేస్తే .. నిన్ను జీవితాంతం రక్షించే రక్షదారం

మేము ఇస్తాము .. ఈ మూడు గంటల్లో నీ మనసు లోకి ఎటువంటి చెడు ఆలోచన వచ్చినా .. అదే భూపతి కి

వ్యతిరేకం గా ఉండకూడదని నువ్వే పని చేయాలనుకున్నా ఈ దారం తన మహిమ ని కోల్పోతుంది .. అన్నాడు

యశ్వంత్ ...

భయంగా అతడి వైపు చూసి .. నేను మీరు చెప్పినట్టే చేస్తాను కానీ మీరు తర్వాత నన్ను రక్షించకపోతే .. అన్నాడు

బాలయ్య .

బాలయ్యా .. నీకూ మాకూ తేడా లేదా ? నువ్వు భూపతి లాంటి వాడికి కొమ్ము కాశావు ? మేము భూపతి నుంచి

ఈ ఊరిని కాపాడాలి అని భావిస్తున్నాం .. మేము మాట తప్పం .. అయినా నువ్వు మంచివాడిగా మారిపోయిన

క్షణం ఆ భగవంతుడు , ఈ ఊరి ప్రజల ఆశీర్వాదం నిన్ను కావలి కాస్తాయి .. మంచివాడిగా మారి చూడు .. ఆ

ఆనందం ఎంత ఉన్నతమైనదో నీకు అనుభవ మవుతుంది .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

బాలయ్య కళ్ళు ఎందుకో చెమర్చాయి .. నిజమే నయ్యా ? చావు నా ముందు ఉందంటే నాకు నేను చేసిన పాపాలు

నన్ను నిలదీస్తున్నట్టు ఉందయ్యా .. మారతానయ్యా .. భూపతి చేసిన ప్రతి పాపానికి సాక్ష్యం నేనేనయ్యా .. నేను

చెప్తానయ్య .. అన్నాడు బాలయ్య .

యశ్వంత్ చిరునగవు తో శివ , మురారి ల వైపు చూశాడు ...

వారు చిరునవ్వుతో వచ్చి బాలయ్య కట్లు విప్పారు ..

కట్లు విప్పాక ముగ్గురికి నమస్కరించి .. ఈ ఊరికి మీరేం కారు .. కానీ మంచి చేయాలని అనుకుంటున్నారు ..

సమయం మించిపోకుండా రండయ్యా .. భూపతి ఇంటికాడ మీకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను .. అన్నాడు

బాలయ్య ..

అలాగే బాలయ్య .. మేమొస్తాము .. నువ్వు వెళ్ళు .. ముందుగా భూపతికి ఏం చెప్పకు .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

తల ఊపి ముందుకి నడిచాడు బాలయ్య ..

అతడు వెళ్ళిపోయాక .. యశ్వంత్ , శివ , మురారి లు హాయిగా నవ్వుకున్నారు ..

నువ్వు వేసిన ట్రిక్ పనిచేసింది యశ్ .. అన్నాడు శివ ..

ట్రిక్ కాదు .. ఇది నమ్మకం తో కూడినది .. రాకుమారి విధాత్రీ .. మీరిక్కడే ఉన్నారని తెలుసు .. మా కళ్ళకి కని

పించండి .. అన్నాడు యశ్వంత్ చిరునవ్వుతో ..

ఇంకా ఉంది

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం 179

అది చూసి భయం గా .. అదుగో .. ఆ పిశాచి నా వైపే వస్తోంది .. నన్నెవరన్నా కాపాడండి ... అని గట్టిగా భయం తో

అరిచాడు బాలయ్య ..

యశ్వంత్ .. బాలయ్య కి అడ్డుగా నిలబడి .. ఆ సుడిగాలి వైపు చూస్తూ .. ఇతడికి మేము రక్షణ గా ఉన్నాం .. పో

ఇక్కడ్నుంచి .. అని గట్టిగా అరిచాడు యశ్వంత్ .

యశ్వంత్ .. ఈ విషయం లో విధాత్రి సహాయాన్ని కూడా వినియోగించు కున్నాడు అని మెల్లిగా చిరునవ్వు తో

అన్నాడు శివ మురారికి వినబడేట్టుగా .

అవును ... ఇప్పుడు బాలయ్య వికెట్ పడిపోతుంది చూడు అన్నాడు నవ్వుతూ మురారి .

యశ్వంత్ అలా గట్టిగా అరచేసరికి ఆ సుడిగాలి కాస్త అకస్మాత్తుగా మాయమయ్యింది ..

ఆశ్చర్యం గా యశ్వంత్ వైపు చూసి .. ఆ పిశాచం మీ మాట వింటోంది .. నమ్మలేక పోతున్నాను అన్నాడు

బాలయ్య .

చెప్పాం కదా బాలయ్యా .. మాకు బతికే అవకాశం ఉందని .. చచ్చే అవకాశం అయితే నీకే ఉంది .. నీకు మాత్రమె ..

అదీ మా రక్షణ లో నువ్వు లేకుంటే ... అన్నాడు యశ్వంత్ .

అదెలా ? మీరెలా దాన్ని ఎదుర్కొంటున్నారు ? అన్నాడు భయంగా బాలయ్య .

బాలయ్యా .. నువ్వు గమనిన్చలేదనుకుంటా .. మా చేతులకి ఎంతో మహిమ గల రక్షాదారాలు ఉన్నాయి .. ఇవే

మా ప్రాణాలని కాపాడుతున్నాయి ... కానీ నీ దగ్గర ... ఏం లేదు కదా ? అన్నాడు యశ్వంత్ వెటకారంగా ..

ఓహో .. అర్థమైంది .. నన్ను కాపాడండి .. పిల్లా పాపలు గలోడ్ని .. అన్నాడు బాలయ్య .

నిన్ను కాపాడితే మాకేంటి ? నిజం అందరి ముందు చెబుతావా ? అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అలాగే చెబుతాను ... కానీ ఈ మహల్ దాటితే .. మళ్ళి నన్ను ఆ దెయ్యం వచ్చి ఏమైనా చేస్తుందేమో ? అన్నాడు

బాలయ్య భయం గా .

నిజమే బాలయ్యా ... ఇక్కడ తప్పించుకున్నా వన్న కసితో ఇంకా భయంకరం గా చంపేస్తుంది .. అన్నాడు

యశ్వంత్ ..

అయ్యో మరెలా ? నన్నేలాగైనా కాపాడండి .. నేను భూపతి చేసిన నేరాలన్నీ అందరి ముందు చెప్తాను .. ముందు

నన్ను కాపాడండి ? అన్నాడు బాలయ్య .

అలాగే బాలయ్య .. తప్పనిసరిగా కాపాడతాం ... అని శివ వైపు చూసి .. శివా .. మన దగ్గర ఉన్న రక్షా దారం ఇలా

ఇవ్వు .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

శివ నవ్వునాపుకుంటూ .. ఒక దారాన్ని తీసి ఇచ్చాడు యశ్వంత్ చేతికి ...

ఆ దారం వైపు ఆశగా చూశాడు బాలయ్య .

బాలయ్యా .. ఈ దారం నిన్ను రక్షిస్తుంది .. నిన్ను ఎలాంటి పిశాచం ఏమీ చేయలేదు ... అని అతడి చేతికి దారం

కట్టాడు యశ్వంత్ ..

నమ్మకం తో అతడిలో ఆత్మ విశ్వాసం కనబడింది ...

నిన్నిప్పుడు కట్లు విప్పదీస్తాము .. కాసేపట్లో ఊరందరి ముందు మేము భూపతి ఏంటో నిరూపించ బోతున్నాం ..

నువ్వు అదే సమయం లో వచ్చి నిజాల్ని ఊరందరి ముందు బట్టబయలు చేయాలి .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

అలాగే నయ్యా .. నన్ను విడిచిపెట్టండి .. అన్నాడు ఆశగా బాలయ్య .

ఇంకా ఉంది





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం 178

యశ్వంత్ మహల్ వెనుక భాగానికి చేరుకునేసరికి ఒక స్తంభానికి బాలయ్య కట్టబడి ఉన్నాడు ... భయం తో వణుకు

తున్నాడు ... మురారి ,శివ ల మొహం లో ఓ పక్క ఆనందం , మరో పక్క వాడి పట్ల కసి కనబడుతున్నాయి ..

బాలయ్య కి స్పృహ రాక ముందు .. యశ్వంత్ ఒక ఎర్రదారం పోగుని శివ , మురారి మణి కట్టు కి కట్టుకోమన్నాడు .

తానూ కట్టుకున్నాడు .. శివ , మురారి లు ఎందుకని అడగలేదు , వారికి యశ్వం
త్ పట్ల ఉన్న నమ్మకం అది ..

ఏంటీ ? వీడు నోరు విప్పుతా నంటున్నాడా ? లేక చస్తానంటూ  నఖరాలు పోతున్నాడా ? అన్నాడు యశ్వంత్

బాలయ్య ని చూస్తూ ...

యశ్వంత్ .. వీడు నిజం ఒప్పుకోడంట .. అవును మరి ... భూపతి కి కుడి భుజం కదా ... అందరిలోనూ నిజం చెప్ప

నంటు కృతజ్ఞత చూపిస్తున్నాడు భూపతికి .. అన్నాడు శివ .

ఓహ్ .. నువ్విప్పుడు రాణి మహల్లో ఉన్నావు .. నిజం చెప్పక పొతే ఇక్కడే ఉంటావు ... అన్నాడు యశ్వంత్ .

నన్నెందుకు ఇక్కడ బంధించారు ? భూపతి కి తెలిస్తే మిమ్మల్ని ప్రాణాలతో విడిచిపెట్టరు.. అన్నాడు బాలయ్య ..

నిజమా ? కానీ ఇంత వరకు ఈ మహల్ దాటి ఎవ్వరూ ప్రాణాలతో పోలేదట గా ... ఏమంటావు బాలయ్యా ?

అన్నాడు  యశ్వంత్ ...

అవును .. అందుకే ముందు అందరం ఇక్కడ్నుంచి పోదాం .. ఇక్కడ పిశాచం మనల్ని వదలదు .. నన్నే కాదు

మిమ్మల్ని కూడా .. అన్నాడు బాలయ్య భయం గా .. అతడి కళ్ళలో గతరాత్రి దృశ్యం లీలగా కదలాడింది ..

మమ్మల్నేం చెయ్యదు .. చేస్తే నిన్నే చేయాలి .. అన్నాడు యశ్వంత్ ... వ్యంగ్యంగా

అదేంటి ? మిమ్మల్ని ఎందుకు వదిలేస్తుంది ? అన్నాడు బాలయ్య సందేహం , భయం కలగలసిన చూపుతో ..

బాలయ్యా .. ఇక్కడ పిశాచం ఉన్న మాట నిజం .. అది ఈ మహల్లో అడుగుపెట్టిన వారిని ప్రాణాలతో విడవదన్నదీ

నిజం .. ఒకవేళ మహల్ నుంచి బయట పడినా ... బయట పడిన 24 గం లో వాళ్ళు రక్తం కక్కుకుని చనిపోతారు ..

నీకు తెలుసా ? అన్నాడు యశ్వంత్ .. అతడి వైపు సూటిగా చూస్తూ ..

అయ్యో .. ఇంతవరకు బయటపడటం ఎక్కడ జరిగిందయ్యా ? అందరూ .. అందరూ .. చచ్చిపోతారు .. ఈ మహల్

దరిదాపుల్లోకి వచ్చినా సరే .. మీరేమంటే నన్ను తెచ్చి ఇక్కడ పడేశారు .. నా చావు .. నాతొ పాటు మీరు చావటం

తప్పనిసరి .. అన్నాడు బాలయ్య .. కంగారుగా ..

ఓహ్ .. కానీ బతికే అవకాశం మాదగ్గర ఉంది .. అందుకే ధైర్యంగా ఇక్కడికి వచ్చాం .. నిన్ను ఇక్కడ బంధించాం

బాలయ్యా .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

మురారి , శివ చిరునవ్వుతో వారి సంభాషణ వింటున్నారు ..

బతుకుతారా ? ఎలాగ ? అన్నాడు చిగురిస్తున్న ఆశ తో బాలయ్య ..

మంచివారికి దైవం తోడుగా ఉంటుంది బాలయ్యా .. నువ్వు మంచిగా మారు ... భూపతి చేసిన ప్రతి అక్రుత్యానికి

నువ్వే సాక్షి వి .. అవన్నీ నువ్వు ఊర్లో అందరి ముందు చెప్పాలి ... అన్నాడు యశ్వంత్ .

లేదు .. లేదు .. అసలు ఇక్కడ్నుంచి ప్రాణాలతో వెళ్ళటమే జరగనప్పుడు నేనెలా చెప్తాను ? అన్నాడు బాలయ్య ..

ఇంతలో అక్కడ ఉవ్వెత్తున సుడిగాలి లేచి బాలయ్య వైపు రాసాగింది ..

ఇంకా ఉంది






మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం 177

ఇది నిజంగా మీ పెద్ద మనసు బాబూ ... తెల్లారు ఝామున  సరస్వతి ఇంటికి చేరిపోనాది బాబూ .. అన్నాడు తాత .

ఏంటీ సరస్వతి ఇంటికి చేరిపోయిందా ? తాతా మీరు చెబుతుంది నిజమేనా ? ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు యశ్వంత్ .

శివ కూడా తాత వైపు ఆశ్చర్యం గా చూశాడు .

అవును బాబూ .. సరస్వతి ని , సత్యమ్మ ని ఇద్దర్ని దాత్రమ్మ .. తీసుకొచ్చింది .. ముగ్గురూ క్షేమం గా ఇంటి కాడ

ఉన్నారు .. ఆ మాట మీకు చెబుదామనే వచ్చాను .. అన్నాడు తాత .

నిజంగానా ? అంటూ యశ్వంత్ , శివ ఇద్దరూ ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకున్నారు .

అవును బాబూ .. సత్యమ్మ నీరసం గా ఉంది .. ధాత్రమ్మ కూడా నేనేచ్చో సరికి నిద్రపోతోంది .. బాగా అలసి పోనాది

పిల్ల ... తనకి , సరస్వతి కి తెలీదు కదా .. నిన్న ఏం జరిగిందో .. అందుకే ముందు మీరున్న ఇంటి కాడ కి వెళ్ళినారు

అక్కడ తాళం వేసుంది కదా .. పిల్లలు అందుకే సరాసరి మా ఇంటికి వచ్చేసినారు .. అన్నాడు తాత .

మంచి విషయం చెప్పావు తాత .. మా మనస్సులో భారం దింపావు .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

యశ్వంత్ .. ముందీ విషయం నేను మురారికి చెప్పోస్తాను .. అన్నాడు ఆనందంగా శివ ..

అలాగే శివ అన్నాడు యశ్వంత్ .

బాబూ .. సరస్వతి ని భూపతే బంధించాడు ... భూపతి అన్నాయాలని  అడిగేటోల్లు లేరని ఇట్టమొచ్చినట్టు

చేస్తున్నాడు  ... మా సరస్వతి , నేను మీకు అండగా నిలబడతాం .. భూపతి తప్పు ఊరందరి మధ్య పెడదాం

అయ్యా ... అన్నాడు తాత .

తప్పకుండా తాతా ... మా దగ్గర మంచి సాక్ష్యం ఉంది .. ధాత్రి కి సిద్ధం గా ఉండమనండి ... మేము కాసేపట్లో

ఊరు లోకి వస్తాం .. భూపతి ఏంటో అందరి మధ్య నిరూపిస్తాం .. ఈలోపు భూపతి ఇంటి ముందు జనం పోగయ్యేలా

చూడు తాతా .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

అలాగే బాబూ ... ఇన్నాళ్ళకి మీరాక వల్ల ఈ ఊరి పరిస్తితి మారితే అదే చాలు .. దానికి మీరు మా ప్రాణాలు

అడిగినా ఇస్తామయ్య .. అన్నాడు తాత ..

ప్రాణాలు ఎందుకు తాతా ... ? కొంచెం నమ్మకం .. కొంచెం ప్రేమ .. ఆ పైన మీ ఆశీర్వాదం మాకివ్వండి ? అది చాలు

అన్నాడు యశ్వంత్ .

మీ మాటలు నిజంగా చాలా సంతోషం ఇచ్చినాయయ్యా .. చాలు ... ఇప్పుడు నేనేల్తా .. పిల్లలకి మాట చెప్పాలె ..

ఊరోల్లందరినీ పోగు చేయాలే ... అన్నాడు తాత .

అలాగే తాత ... ధాత్రి , సరస్వతి లను సిద్ధం గా ఉండమనండి .. మేము వచ్చేస్తాం .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అలాగే నయ్యా .. అని వెనుదిరిగాడు తాత .

ఇప్పుడుంది భూపతీ .. నీ పని సరి  ఈరోజుతో .. అందుకే అంటారు కొండ చిలువైనా చలి చీమల చేత జిక్కి చావదా

అని ... ఇప్పుడు బాలయ్య కూడా నీకు వ్యతిరేకంగా చెపుతాడు ... చెప్పేలా చేస్తాం .. అనుకున్నాడు కసిగా

యశ్వంత్ .

అతని పెదవులపై ఓ చిరునవ్వు విరిసింది ...

ముందు బాలయ్య పని చూడాలి అనుకుంటూ మహల్ వైపు నడిచాడు యశ్వంత్ .

ఇంకా ఉంది






మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం 176

సరే నువ్వెళ్ళు .. అని ... శంకరం .. అని గట్టిగా అరిచాడు భూపతి ..

వెంగమ్మ మళ్ళి వంటింటిలోకి వెళ్ళిపోయింది .... గుమస్తా శంకరం లోపలికి వచ్చాడు ..

అయ్యా .. అని కాస్త వంగి చేతులు కట్టుకొని నిలబడ్డాడు గుమస్తా శంకరం ..

బాబు ఉదయం నుండి కనబడలేదు .. నీకేమన్నా చెప్పి వెళ్ళాడా ? అని అడిగాడు భూపతి ...

లేదయ్యా ... ఆ పిల్ల కోసం బయటకి వెళ్ళారేమో ... అన్నాడు గుమస్తా శంకరం  వెటకారం గా ...

అతడి వంక కోపంగా చూసి ... తెలియక పొతే తెలియదని చెప్పు .. అంతే గాని నోటికొచ్చి నట్టు వాగకు .. అని ,

వెళ్ళు ... వెళ్ళు .. వెళ్లి బాలయ్య ని పంపు .. అన్నాడు భూపతి ..

చిన్నబుచ్చుకున్న మొహం తో బాలయ్య ఈరోజు ఇంకా రాలేదు అయ్యా .. అన్నాడు శంకరం ..

రాలేదా ? వాడేప్పుడు ఇంత ఆలస్యం చేయడే ... అనుకొని మళ్ళి తానే రాత్రి నేను చెప్పిన పని ముగించుకు వచ్చే

సరికి ఆలస్యమయిందేమో .. అని మనసులోనే అనుకొని .. సర్లే వచ్చాక నన్ను కలవమని చెప్పు ... అన్నాడు

భూపతి ..

శంకరం వెళ్ళిపోయాక .. రత్నం నాకు చెప్పకుండా ఇంత ఉదయాన్నే ఎక్కడికి వెళ్ళుంటాడు ? ఈ పిల్ల నిన్నంతా

కనబడలేదు .. ఏం రాచ కార్యాలు చేస్తుందో ... ? ఆ పిల్ల ఆ యశ్వంత్ వాళ్ళ చుట్టూ తిరుగుతుంది .. వీడేమో

ఆ ధాత్రి చుట్టూ .. ఏంటో .. కానీ వాడు మనసారా అడిగాడు .. ఆ పిల్ల తో పెళ్లి చేయమని .. ఆ పిల్ల ఒప్పుకున్నా

ఒప్పుకోకపోయినా నా కొడుకు పెళ్లి ఆ పిల్లతో జరిపించి తీరతాను .. అవన్నీ సవ్యం గా జరగాలంటే ముందు ఆ

యశ్వంత్ వాళ్ళ అడ్డు తొలగించుకోవాలి ... అనుకొన్నాడు మనసులో కసిగా భూపతి .

                                                 *******************************

యష్ .. వాడికి స్పృహ వచ్చింది .. మాట్లాడదాం పద .. అంటూ వచ్చాడు శివ ..

నాకు ఇప్పుడే వచ్చింది రా స్పృహ .. ఎలా నిద్రపోయానో ఏమో .. అంటూ లేచి మొహం కడుక్కున్నాడు .. యశ్వంత్ .
యశ్వంత్ .. అటు చూడు .. ఆ ముసలోడు ఇటేందుకు వస్తున్నట్టు ? అన్నాడు శివ .. తమవైపు వస్తున్న

సరస్వతి తాత ని చూస్తూ ..

మొహం కర్చీఫ్ తో తుడుచుకుంటూ .. చూద్దాం .. రానీ .. అన్నాడు యశ్వంత్ అతడి వైపు చూస్తూ ..

తాత అలా వీరి వద్దకి వచ్చి ... బాబూ .. మీతో మాట్లాడ దామని వచ్చాను అన్నాడు .

ఏం ? మీ ఊరి వాళ్ళెవరు మాతో మాట్లాడకూడదని నిన్నే మీ ఊరి దేవుడు నిర్ణయించాడు కదా ... మీరూ వంత

పాడారు కదా .. మరి తెల్లారే సరికి మాతో ఏ అవసరం వచ్చింది అన్నాడు కోపం గా  శివ .

శివా .. ఏంటా మాటలు ? అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అననీ బాబూ .. ఆ బాబు మాటల్లో తప్పేముంది ? నేను తప్పు చేశాను బాబూ .. తొందర పాటుతో .. ఆ భూపతి

మాటలు నమ్మి మిమ్మల్ని తప్పు పట్టాను .. నన్ను క్షమించండి .. అన్నాడు తాత .

ఇంత సడన్ గా మీకు జ్ఞానోదయం కలగటానికి కారణం ఏంటో ? అన్నాడు వెటకారంగా శివ .

శివా నువ్వు కాస్త ఆగు .. అని ... తాత వైపు తిరిగి ,తాతా .. మీరు పెద్దవాళ్ళు .. మీరు మమ్మల్ని క్షమాపణ అడగ

నవసరం లేదు .. మీ మానసిక స్థితి మేము అర్థం చేసుకోగలం ... కానీ శివ అడిగినట్టు .. మా తప్పులేదని మీకెలా

తెలిసింది ? అన్నాడు యశ్వంత్ .

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిరసౌధం 175

హటాత్తుగా మెళకువ వచ్చి కళ్ళు తెరచింది రచన ....

ఓ క్షణం తానేక్కడుంది అర్థం కాలేదు .. అయోమయం గా చుట్టూ చూసింది ... అప్పుడు గుర్తు వచ్చింది ఆమె కి ..

సరస్వతి ఇంట్లో ఉన్నట్టు ... మెల్లిగా లేచి సత్య పడుకున్న వైపు చూసింది .. ఆమె ఇంకా నిద్రలోనే ఉంది ...

సరస్వతి కోసం చుట్టూ చూసింది ...

వెనక నుండి .. ధాత్రమ్మ .. నేనిక్కడున్నా .. లేచారా ? అంది సరస్వతి ...

వెనక్కి తిరిగి .. ఓహ్ .. ఇక్కడున్నావా ? అంది రచన ..

సరస్వతి వంట పనిలో ఉంది ...

     నవ్వుతూ అంది...

.. మీరు కూర్చున్నచోటే అలానే నిద్రపోయారు .. బాగా అలసిపోయారు .. అందుకే మిమ్మల్ని కదిలించ బుద్ధి

కాలేదు . అంది సరస్వతి ..

నిజమే .. సరస్వతి .. నిజంగా అలసి పోయాను ... అని సత్య కేసి చూసింది రచన ...

సత్యమ్మ కి కొంచెం జావ తాగించానమ్మ .. ఒంటి మీద తెలివి లేకున్నా ఆకలి తెలిసిందేమో తాగేసింది ... అంది

సరస్వతి ..

అలానా ? థాంక్స్ సరస్వతీ .. అని నేను మహల్ వరకు వేల్లోస్తాను సరస్వతీ ... యశ్వంత్ వాళ్ళని కలిసి వస్తాను ..

అంది రచన .

తాత ఇప్పుడే పోయిండ మ్మా ... యశ్వంత్ బాబు వాళ్లకి క్షమాపణ చెప్పాలని .. అంతే కాకుండా మీరు , సత్యమ్మ

ఇక్కడే ఉన్నారని .. నాతో పాటు ... ... చెప్పోస్తానన్నాడు .. అంది సరస్వతి .

అవునా ? సరే .. కానీ సరస్వతీ .. నా బట్టలు భూపతి వాళ్ళింట్లో ,మరికొన్ని యశ్వంత్ వాళ్ళ లగేజ్ తో ఉన్నాయి ..

నాకు స్నానం చెయ్యాలని ఉంది .. కానీ బట్టలు లేవే ... ఎలా ? అంది రచన ..

అమ్మా .. నాదగ్గర వోణి ,పరికిణి ఉన్నాయి వేసుకుంటారా ? మా చెల్లి కోసం కొన్నవి .. కొత్తవే .. మీకు అభ్యంతరం

లేకపోతేనే .. అంది సరస్వతి .

భలే దానివి సరస్వతీ .. దానికేముంది గాని .. నాకు వోణి కట్టుకోవటం రాదు .. నువ్వు సాయం చేస్తావా ? అంది

చిరునవ్వుతో రచన ..

తప్పకుండా .. అని ,  రండి .... మీకు స్నానాల గది చూపిస్తాను .. అని కూర్చున్న చోటినుండి లేచింది సరస్వతి ..

సరస్వతి వెంట నడిచింది రచన .

                                          *************************************

వెంగమ్మ .. వెంగమ్మా ... హాల్ లోంచి భూపతి గట్టిగా అరవటం తో పరుగున హాల్ లోకి వచ్చింది వెంగమ్మ  ...

భూపతి ఎదురుగా వగరుస్తూ నిల్చుంది వెంగమ్మ ..

బాబు ఎక్కడికి వెళ్ళాడు ? ఉదయం నుండి కనబడ లేదు .. అన్నాడు ...

తనకి తెలియదన్నట్టు తల ఊపింది వెంగమ్మ ...

కాసేపు ఆలోచించి .. ఆ పిల్ల రాత్రి వచ్చినట్టు లేదు .. అదే ధాత్రి .. అన్నాడు భూపతి ... కల్లెగరేస్తూ

అవునన్నట్లు తల ఊపింది వెంగమ్మ ...

ఇంకా ఉంది 




మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 174

అబ్బా .. వీడు చాలా బరువున్నాడు యశ్వంత్ ... అన్నాడు ఆయాస పడుతూ .. మురారి ..

ఇంకెంత దగ్గర కోచ్చేసాం .. అదుగో మన టెంట్స్ కనబడుతున్నాయి గా .. అన్నాడు శివ ...

శివా .. కాలికి దెబ్బ తగిలించుకొని వీడిని మోసే బాధ తప్పించుకున్నావు నువ్వు ... వీడికి ఓ వారం భోజనం కట్

చేస్తే బరువు తగ్గుతాడెమో .. అన్నాడు యశ్వంత్ కూడా ఆయాస పడుతూ ..

మై డియర్ యశ్వంత్ ... వీడు ఒకరోజు భోజనం చేసేది మనకి వారం కి సరిపోతుంది .. అన్నాడు శివ ...

ఈలోపు టెంట్స్ దగ్గరికి రాగానే ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా వాడిని నేల మీద ఎత్తికుదేసారు ...

హే శివా .. ఏంటి వీడు ? అస్సలు స్పృహలోకి రాడు ..  పోయాడా ? అని అడిగాడు యశ్వంత్ ...

లేదు యశ్ .. వీడక్కడ ఏదో చూసి భయపడి స్పృహ కోల్పోయాడు .. మనకి ఇబ్బందవుతుంది దారిలో వీడికి

స్పృహ  వస్తే అని నేనే వీడి నెత్తి మీద ఓ దెబ్బ వేసాను .. మరో గంట దాకా వీడికి స్పృహ రాదు .. అన్నాడు శివ .

ముందు వీడిని ఎక్కడ ఉంచుదాం యశ్వంత్ ? అని అడిగాడు మురారి ...

హా ... అని కాస్త ఆలోచించి .. మహల్లో .. అక్కడే సేఫ్ .. ఎవ్వరూ రారూ .. వీడు తిన్నగా ఉంటాడు .. అన్నాడు

యశ్వంత్ .

గుడ్ ఐడియా ... వెనుకాల స్తంభానికి కట్టిపడేద్దాం వెధవని ........... అన్నాడు మురారి ..

ఉండు మురారి .. ఇప్పటి వరకూ వీడిని మోసామా ? మల్లి వాడ్ని అక్కడికి తీసుకెళ్ళాలంటే నా వల్ల కాదు అన్నాడు

యశ్వంత్ .

సర్లే యశ్ .. నువ్వు రిలాక్స్ అవ్వు .. నేను , మురారి వెళ్లి వీడి పని చూసుకొని వస్తాం .. అన్నాడు శివ ..

ఓకే .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..

కింద పడున్న బాలయ్య ని మళ్ళి అతి కష్టం గా భుజం మీద వేసుకొని మహల్ కేసి నడిచాడు మురారి ... టెంట్ లో

ఉన్న తాడు తీసుకొని మురారి వెంట నడిచాడు శివ .

వాళ్లటు వెళ్ళగానే ... రచన కనబడనే లేదు .. ఏమయ్యుంటుంది ? నా మనసు చెబుతుంది తను క్షేమం గానే

ఉందని .. కానీ కళ్ళారా తనని చూస్తె తప్ప మనస్సాంతి ఉండేలా లేదు ... కాళ్ళు నొప్పులు పుడుతున్నాయి ..

కాసేపు రెస్ట్ తీసుకోక తప్పేట్టు లేదు .. అని టెంట్ లో చేరబడ్డాడు యశ్వంత్ ...

పౌర్ణమి మరో రెండు రోజుల్లో ఉంది .. రచన ఊరు చేరుకోవాలి .. గుడి లో దీపాలు పెట్టాలి .. సత్యా క్షేమం గా ఉండాలి .

ఇవన్ని సక్రమం గా జరిగితీరాలి .. ముందు సరస్వతి విషయం కూడా ఊరందరి ముందు బాలయ్య నోటితోనే

చెప్పించాలి .. ఆ వెధవ తో ఎలాగన్నా చెప్పించాలి .. అయినా ఉన్నట్టుండి సరస్వతి ఎలా మాయమైంది ?

ఆలోచనల తోనే అతని కళ్ళు మెల్లిగా మూతలు పడ్డాయి ..

ఇంకా ఉంది


మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 173

తాత వెనుకాలే నడిచి వెళ్ళింది రచన .

అతడు ఆ పాత పెట్టెని తెరచి అందులో అడుగున ఉన్న ఓ తాళ పత్ర గ్రంథాన్ని తీసాడు ... అది తెరచినప్పుడు అతని

కళ్ళలో చెమ్మ కనిపించింది .

అదేంటి తాతా ? అని అడిగింది రచన ఆ తాళపత్ర గ్రంథాన్ని చూస్తూ ..

ఇది మా పూర్వీకుల నుండి నాకు సంక్రమించిన ఆస్తి .. మా పూర్వీకులు గొప్ప శిల్పకారులు .. అప్పటి వారి

నైపుణ్యం ముందు .. ఇప్పటి మీ చదువులు .. కట్టే కట్టడాలు నిలబడవు తల్లీ .. అన్నాడు తాత మీసం మెలేస్తూ ..

రచన చిన్నగా నవ్వి .. నిజమే తాతా .. పురాతన భారతీయులు చాల తెలివైన వాళ్ళు .. ఇప్పటి తరం కంటే వేల

రెట్లు .. అంది చిరునవ్వుతో .

రాచబిడ్డవైనా అహంకారం లేదు తల్లీ నీలో .. ఇదిగో ఈ తాళ పత్రగ్రంధం లో శిల్ప నైపుణ్య రహస్యాలు .. కట్టడాల

వివరాలు ఉన్నాయి .. ఇందులో వైష్ణవీ దేవి గుడి గురించి కూడా ఉండొచ్చు .. అన్నాడు తాత.

ఓహ్ .. నిజమే తాతా .. ఆ గుడి కట్టింది మీ పూర్వీకులే కనుక అన్ని రహస్యాలు ఇందులో ఉండొచ్చు .. అన్నది

రచన  ..

అవునమ్మా .. కానీ ఈ తాళపత్ర గ్రంథం నువ్వు చదవగలవా ? నాకైతే కళ్ళు కనబడవు .. చదువూ రాదు ,,

అన్నాడు తాత .

రచన అతడి చేతిలోని గ్రంథాన్ని తీసుకొని చూసింది .. సంస్కృతం లో రాసి ఉంది .. అక్కడ అక్కడ కొన్ని దేవతా

మూర్తుల బొమ్మలు అస్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి ..

తాతా .. ఈ గ్రంథం సంస్కృతం లో ఉంది .. నాకిది ఉపయోగపడుతుంది .. నా పని అవ్వగానే దీన్ని తిరిగి మీకు

అప్పగిస్తాను .. అంది రచన .

అలాగేనమ్మా .. నేను మీ వాళ్లకి చేసిన అన్నాయానికి ఇదే పాయస్చిత్తం అనుకొంటా తల్లీ ... అన్నాడు తాత .

తాతా .. ఇది మీ వంశ సంపద అన్నావు .. తప్పని సరిగా ఇది మీకు అంద చేస్తాను .. అంది రచన .

అలాగేనమ్మ .. అన్నాడు తాత .

ఈలోపు వేడి నీళ్ళతో వచ్చింది సరస్వతి ... మీరలా కూర్చోండి .. నేను మీ కాళ్ళని వేడి నీళ్ళతో వత్తుతాను అంది

సరస్వతి .

వద్దు సరస్వతి నేనే చేసుకుంటాను అంది మొహమాటంగా రచన .

నన్ను చే యనీయ్యండి ధాత్రమ్మా .. అంది సరస్వతి ..

ఇబ్బందిగానే కూర్చుంది రచన ... ఓ గుడ్డ ని నీటిలో ముంచి రచన కాళ్ళని వోత్తసాగింది సరస్వతి ..

నడచి నడచి పుండ్లు పడ్డ పాదాలకి సాంత్వన లభించినట్లయింది రచన కి ... అలాగే మెల్లిగా వెనక్కి చేరబడి కళ్ళు

మూసుకొంది రచన .

ఇంకా ఉంది





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 172

లేదు సరస్వతీ .. యశ్వంత్ వాళ్ళ పరిస్థితి తెలిసాక నేనిక్కడ ప్రశాంతం గా ఉండలేను .. నేను మహల్ దగ్గరికి వెళ్లి

వస్తాను .. అంది రచన ముందుకి నడవబోతు ..

ఆమె చేతిని పట్టుకొని ఆపి .. అమ్మా .. మీరు నా మాట వినండి . మరి కాసేపట్లో తెల్లారిపోతుంది . చాలా దూరం

నుండి నడిచి వచ్చారు . మీ పాదాలు ఎంతలా వాచిపోయాయో గ్రహించే స్థితి లో మీరు లేరు . మరో వైపు సత్యమ్మ

.. ఆమె ని చూస్తుంటేనే జాలి వేస్తోంది . దయచేసి నా మాట వినండి . తెల్లారే సరికి భూపతి భాగోతం నేనే బయట

పెడతాను . ఇక యశ్వంత్ బాబు వాళ్ళ తప్పే0 లేదని ఊరి జనానికి ఈ సంఘటన వల్లనైనా అర్థం అవుతుంది ..

అంతే కాక భూపతి చేసిన అన్యాయం కూడా ... చూస్తుంటే ఇదంతా మా మంచికే అనిపిస్తోందమ్మ .. అంది సరస్వతి .

రచన చిన్నగా తలూపింది ...

అంతే కాదు .. మళ్ళి ఆ భూపతి మనుషులు వస్తెనొ... మీ దగ్గర గన్ ఉంది .. అది ధైర్యం కదమ్మా .. అంది

అమాయకం గా సరస్వతి .

రచన చిన్నగా నవ్వి .. నేను తెల్లారే వరకు ఎదురుచూస్తాను సరస్వతి .. అంది రచన .

మా మంచి దాత్రమ్మ .. నేను మీకోసం వేడి నీళ్ళు .. సత్యమ్మ కోసం కూడా ఏమైనా చేసి తీసుకొస్తా .. అని

హడావుడి గా పరుగుతీసి .. పొయ్యి మీద కుండలు పెట్టి వంట కి సంసిద్ధమయింది సరస్వతి .

ఆమె నలాగే చూస్తున్న రచన ని చూసి " ఇది వెర్రిబాగులదొ లేక తెలివైందో అర్థం కాదమ్మా "  అన్నాడు తాత .

అతని వైపు చూసి ఓ చిరునవ్వు నవ్వి .. తాతా .. మహల్లో గుడి ని నిర్మించింది మీ వంసీకులే నటగా .. అని

అడిగింది .

అతడామె కేసి అయోమయం గా చూసి .. సరస్వతి కేసి కోపంగా చూశాడు ..

తాతా .. నేను వర్ధన్ వర్మ కూతురిని .. నేనా విషయం కోసం తెలుసుకోవోచ్చుగా .. అంది రచన అతని మనసులో

సందేహాన్ని చదివినట్టుగా ...

ఏంటీ ... నేను విన్నది నిజమా ? నువ్వు ... నువ్వు .. వర్ధన్ వర్మ కూతురివా .. అన్నాడు తాత నమ్మలేనట్టుగా .

అవును తాతా .. నేను వర్ధన్ వర్మ , గిరిజా దేవి ల బిడ్డని .. ఆ రాణి మహల్ వారసురాలిని .. ఆస్తి ని సొంతం

చేసుకోడానికి కాదు .. బాధ్యత ని నెరవేర్చుకోడానికి వచ్చాను . గుడి తలుపులు తెరవాలి .. గుడిలో దీపాలు

పెట్టాలి .. గుడి ని కట్టినది  మీ వంసీకులే కాబట్టి ఆ గుడి రహస్యం మీకే తెలియాలి తాతా .. అంది రచన .

గుడి ఎక్కడుందో నాకు తెలీదు .. మహల్ కి దక్షిణ దిశ  లో  ఉందని మాత్రం తెలుసు .. కానీ మహల్ పిశాచాలకి

ఆలవాలమైనాక గుళ్ళో అమ్మవారు సైతం ఊరు దాటి వెళ్ళిపోయిందని .. అందుకే ఈ ఊరికి ఈ దుస్థితి అని మా

నాన్న చెబుతుండే వాడు .. అన్నడు తాత .

తాతా .. గుడి ఎక్కడుందో నేను తెలుసుకున్నాను .. వెళ్ళాను కూడా .. కానీ గర్భగుడి ద్వారం తెరవటం ఎలాగో

అర్థం కాలేదు .. అంది రచన .

గుడిని కనిపెట్టావా నువ్వు ? అయితే తప్పక కారణ జన్మురాలివే నువ్వు .. ఆ గుడి ద్వారం కొన్ని ఘడియల్లో

మాత్రమె తెరవాలి ... అని ... ఆ గదిలో ఒక మూలగా ఉన్న పాత కర్ర పెట్టె ని చూసి ... ఒక్కసారి .. ఇలా రామ్మా

అని ఆ పెట్టె వైపు నడిచాడు తాత .

ఇంకా ఉంది  





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

ఎదురుచూపు ముగిసింది

ఎదురుచూస్తూనే కరిగిపోయే కాలం ..

ఎదురుపడగానే చెదిరిపోయే విరహం ..

గతము గతము తో పెనవేసి స్వాగతం చెప్పా భవితకి ..

అభిమతాన్ని ముందుంచి సమ్మతo  తెలిపా మనసుకి ..

గుండె లోన గుప్పుమన్న వలపు పరిమళమా ...

గొంతు దాటి పైకి రాని పలుకు నాపిన మౌనమా ...

కనులు కనులతో మాటలాడే వైనపు తరుణమా ..

కళలు నేర్పే కలలు పండే కమ్మని సమయమా ..

బాధ కింకా సెలవని పెదవి పై చిరునవ్వు రానీ ..

మండుటెండల వేసవిలోనే ఆమని రాకని తెలపనీ ..

ఈ దూరం .. దూరం కాగా .. మనసు తాకెను అంబరం ..

సింధూరం నుదుట మెరవగ .. తరుణి కిప్పుడు సంబరం ..

గాజుల గలగల నవ్వుల కిలకిల మల్లెల ముడుపుల సంతకం ..

వెన్నెల వెలుగుల ఆశల మణుగుల తీయని ఊహల సంతసం ..

ఇది కాదా .. అచ్చతెలుగు మగువ హృదయపు సహవాసం ..

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 171

అతడు సరస్వతి వైపు అయోమయం గా చూసి .. రచన వైపు చూశాడు .

రచన అతడి వైపు నిర్లిప్తంగా చూసింది ..

మళ్ళి సరస్వతి వైపు చూసి .. ఏమంటున్నవే ? నువ్వు వీళ్ళతో పోయినావు ? మనిషి వి జాడ లేకుండా పోయినవ్ .

వీల్లననక మరెవరిని అనమంటావు? అన్నాడు అతడు .

తాతా .. నీ మనవరాలిని  భూపతి మాయం చేసాడు .. మేము కాదు . మాకంత అవసరం ఏముంది తాతా ? మీకు

వీలైనంత సహాయం చేయాలని చూసాం గానీ హాని తలపెట్టే వాళ్ళలా నీకని పించామా ? అంది రచన వారి

ముందుకి నడచి .

భూపతా ? అన్నాడతను అయోమయం గా .

అవును తాతా .. వాళ్ళే రాముడ్ని కూడా చంపినారు . నిజం తెలిసిపోనాది తాతా .. అమ్మోరి గుడి దారి కావాలి

వాళ్లకి .. యశ్వంత్ బాబు వాళ్ళని ఊరి నుండి పంపేయాలి .. అందుకే ఇదంతా జరిగినాది .. ఆడు మన బతుకుల్లో

ఆరని మంటలే రేపుతున్నాడు తాతా .. అంది సరస్వతి ఏడుస్తూ ..

ఎంత పనై పోయినాది నావల్ల తప్పే జరిగి పోనాదమ్మ .. ఇషయం తెలీక భూపతి రెచ్చగొడితే యశ్వంత్ బాబు వాళ్ళ

మీదకి గొడవకి పోనాం ..భూపతి వార్ని ఊరు నుండి వెళ్ళ గొట్టిండు .. ఇల్లు కూడా ఖాళీ చేపించిండు .. అన్నాడు

తాత .

అవునా ? ఇదంతా ఎప్పుడు జరిగింది ? భూపతి ఇంత పని జేసాడా ?కోపం తో అడిగింది రచన .

అంటే వాడనుకున్నది సాధించినాడు అన్నమాట .. అంది సరస్వతి పళ్ళు కొరుకుతూ ..

మరి యశ్వంత్ వాళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్లారు ? ఆందోళన గా అడిగింది రచన .

ఆ మహల్ కాడికి పోతామన్నారు .. పాపం సరస్వతి ని వాలు వెదకటానికి పొతే నేను ఊరినుంచి పంపించేసినా ..

అన్నాడు తాత పశ్చాత్తాపం తో ..

ఇదంతా భూపతి ఆడించిన నాటకం .. నువ్వు మాత్రం ఏం చేస్తావు తాతా ? వాడు చేసిన పాపాలు అన్నింటికీ వాడు

శిక్ష తప్పక అనుభవిస్తాడు .. పైన భగవంతుడు ఉంటాడు కదా .. అంది రచన .

వాడంటే పాపిష్టి వాడు .. నా బుద్దేమయింది ? మనవరాలు కానారాక బుర్ర మందగించింది .. తల్లీ .. అని సత్య వైపు

చూసి,   ఇంతకీ ఈ పిల్ల కి ఏమైనది ? అన్నాడు తాత .

తాతా .. అవన్నీ తర్వాత చెప్తాం .. ముందు మాకు ఆకలవుతాంది .. ఏదన్నా వండిపెడతా .. నువ్వు కూడా

ఎప్పుడు   తిన్నవో ఏమో .. అంది సరస్వతి .

నాకేం వద్దు సరస్వతీ .. ఆకలిగా లేదు అంది రచన .

మీ మొహమే చెబుతుందందమ్మ ఆకలి ఉందొ లేదో .. సత్యమ్మ కి ఏవైనా పెట్టాలి కదా ... కాదనకండి .. మీ మనసు

చిన్నబుచ్చుకోకండి .. అంది సరస్వతి .

ఇంకా ఉంది

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

నివాళి ..

విహారమంటూ  సుదూర మేగిన పసి హృదయాలకి నివాళి ..

కలలను కంటూ కథలను చెబుతూ సాగిన యాత్ర ది ఏ దారి

కన్నవారి కి కడుపు కోత ని కలిగించిన రాక్షస ప్రవాహి ..

కిలకిల నవ్వులనే తనలో  కలిపేసిన వికృత  బియాస్ నది ..

వినోదమంతా విషాదమై శాసించిన కాల విశూచి ...

భవిత కి వేసిన బంగరు బాటని కాల రాసిన దే విధి ..

కట్టలు తెగిన నదీమ తల్లి కర్కశ మారణ కేళి ...

స్నేహం లో నే చివరి ఘడియలు  ముగిసిన లేత  ప్రాయాలకి

కలత చెందిన మనసు తో పలుకు తున్న తుది నివాళి ..

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 170

గభాలున ముందుకి వంగి సత్య ని పట్టుకున్నారు ఇద్దరూ ..

సత్యా .. సత్యా .. అని కంగారుగా పిలిచింది రచన . ...

తెలివి లేదమ్మా ... ముందు ఇంటికి తీసుకుపోదాం అంది సరస్వతి ..

సత్య వైపు బాధగా చూసి .. అవును .. స్పృహ లో లేదు .. పద సరస్వతీ .. ముందు సత్య ని మురారి కి అప్ప

గించాలి .. ఇచ్చిన మాట నిలబెట్టు కోవాలి .. అంది రచన బాధగా .

ఆమె అలా ఎందుకు అన్నాదో అర్థం కాకున్నా మారు మాటాడ కుండా ముందుకి నడిచింది సరస్వతి ...

కాసేపట్లోనే వారు ఇంటి ముందు ఉన్నారు ..

సరస్వతీ నేను సత్య ని పట్టుకుంటాను .. నువ్వెళ్ళి తలుపు కొట్టు .. అంది రచన .

మెల్లిగా సత్యని వదలి ఇంటి తలుపు కొట్టింది సరస్వతి ... ఎవ్వరూ తలుపు తీయక పోయేసరికి ఘడియ కేసి

చూసింది .. దానికి తాళం వేసుంది ..

అయ్యో .. మురారి బాబు వాళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్లారు ? ఇంటికి తాళం వేసుందే .. అనుకొంది మనసులో ...

ఏమైంది సరస్వతీ ? అందరూ నిద్రలో ఉన్నారేమో తలుపు గట్టిగా కొట్టు .. అని అందే గానీ .. "ఈ పరిస్థితులలో

నిశ్చింత గా నిద్రపోరే " అనుకొంది మనసులో రచన .

ధాత్రమ్మా .. ఇంటికి తాళం వేసుంది .. అంది సరస్వతి వీరి దగ్గరికి వచ్చి సత్య ని పట్టుకోవడం లో సాయం చేస్తూ ..

అవునా ? మరైతే ఇప్పుడెం చేద్దాం ? అంది రచన కంగారుగా ..

ఈ పక్కనే మా ఇల్లు కదమ్మా .. మా ఇంటికి తీసుకెళ్దాం .. అంది సరస్వతి ..

చిన్నగా తలూపి .. ముందుకి నడుస్తూ ఒక్కసారి వెనక్కి చూసింది రచన .. ఇంటి ముందు వెహికల్ కూడా కనబడ

లేదు ఆమె కి .. "వీళ్ళు వెహికల్ తీసుకొని ఎక్కడికి వేల్లుంటారు ? లేదంటే సరస్వతి ని వెదుకుతూ పట్నం లోనే

ఉండిపోయార ? అయినా ఇవన్ని తరువాత ఆలోచించొచ్చు .. ముందు సత్య కోసమే ఆలోచించాలి "అనుకుంది

ఆమె.

ఇద్దరూ .. సరస్వతి ఇంటి ముందుకి వెళ్లి తలుపు కొట్టారు .. కాసేపు తరవాత సరస్వతి తాత తలుపు తీసాడు ..

ఎదురుగా సరస్వతి ని చూస్తూనే ... సరస్వతీ నువ్వా ? అన్నాడు ఆశ్చర్యం గా ..

హా .. తాతా ..  అంది సరస్వతి కళ్ళ నీళ్ళ పర్యన్తమవుతూ ..

నీకేం కాలేదుగా .. క్షేమం గా ఉన్నావు గా .. అన్నాడు అతడు ఆప్యాయం గా .

నేను బాగానే ఉన్నాను తాతా .. ముందు మమ్మల్ని ఇంట్లోకి రానీ .. గుమ్మం దగ్గరే అన్ని మాటాడతవ ? అంది

సరస్వతి ..

గుమ్మానికి అడ్డు తప్పుకున్నాడు అతను .. ఇద్దరూ కలసి సత్య ని లోపలికి తీసుకొచ్చారు ..

అతడు గుమ్మం తలుపు వేసి .. ఏమయ్యావే .. మళ్ళి ఈ పట్నం వాళ్ళతో ఎందుకు తిరుగుతుండావు ? అన్నాడు

అసహనం గా .

సత్య ని జాగ్రత్త గా మంచం మీద పరుండ బెట్టి .. రచన కేసి చూసి ఓ నిట్టూర్పు విడిచి .. తాత వైపు చూసి .. మెల్లిగా

నడచి కొవ్వొత్తి  వెలిగించి  అతని దగ్గరకి వెళ్లి .. తాత .. నువ్విప్పుడు ఈ మనవరాలిని కళ్ళారా చూస్తున్నవంటే .. ఈ

పట్నం వాళ్ళ వల్లే .మరి ఆల్లనే తిడతావా ? అంది సరస్వతి .




ఇంకా ఉంది












మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 169

ఇంత జరిగితే నువ్వు మాతో ఒక్క మాటన్నా చెప్పాల్సింది సరస్వతి .. నీకు మేము సహాయం చేసేవాళ్ళం కదా ..

అంది ఆమె వైపు బాధగా చూస్తూ .. రచన .

నా బిడ్డ వాళ్ళ కాడ ఉన్నాడు .. ఏమని చెప్పగలను ? పోలీస్ స్టేషన్ నుంచి వాళ్ళ కాడికి ఎల్తే నా బిడ్డ ని నాకిచ్చి ..

నట్టే ఇచ్చి నన్ను బంధించారు .. మా తాత ని కూడా చంపుతా మంటున్నారు .. అంది సరస్వతి .

నువ్వు భయపడకు సరస్వతీ .. నీకు తోడుగా మేమున్నాం కదా .. కానీ నిన్ను బంధించటం వెనుక భూపతి

ఉద్దేశ్యం ఏమైయుంటుంది ?   అంది సాలోచన గా రచన .

ఒకటి .. మీ అందరిని సమస్యల్లో పడేసి ఈ ఊరినుండి పంపెయటానికి .. ఇంకో విషయం ఏమిటంటే వాళ్ళ మాటల్లో

నాకు అర్థమైంది .. మహల్లో గుడి ఉంది .. అమ్మోరి గుడి .. ఆ అమ్మోరి మెడలోని హారం చాలా మహత్తు గలది ..

వీళ్ళకి ఆ హారం కావలి .. అందుకే నన్ను బంధించారు అంది సరస్వతి ..

విస్తుపోతూ .. నిజమా ? అంటే భూపతి కి కూడా గుడి గురించి తెలుసు .. అంది రచన .

అవును .. ఈ విషయం మీకు తెలుసా ? అంది సరస్వతి ..

ముందు నువ్వు  వివరం గా చెప్పు .. సరస్వతీ .. అంది రచన .

ఆ మహల్లో గుడి ఉన్నమాట నిజమే నమ్మా .. కానీ అక్కడికి ఎలా వెళ్ళాలో మాత్రం ఎవ్వరికి అంతుపట్టడం లేదు ..

పూర్వం మా వంసీకులే ఆ గుడి కట్టినారట .. తరతరాలుగా నైనా ఆ రహస్యం మాకు తెలుసుండాలి అని భూపతి

నమ్మకం .. అదీ కొంత నిజమే .. మా రాముడికి తెలుసు .. చెప్పమని బలవంత పెట్టి ఆఖరికి పేనాలే తీసేసినారు ..

మా తాత ని కూడా వేధిస్తున్నారని తాత చెప్పిండొ కసారి .. ఇప్పుడు నాకు తెలిసునేమోనని నన్ను బంధిoచారు .

అంది సరస్వతి .

ఓహ్ .. అంది సాలోచన గా రచన .

ఆ గుడి గురించి రాచ కుటుంబీకులకి , మా కుటుంబానికి మాత్రమె తెలుసు .. కానీ నిజంగా నాకైతే ఆ గుడి

గురించి  ఏం తెలవదమ్మ .. అంది సరస్వతి .

ఓహ్ .. ఇప్పుడర్థమైంది .. వీరస్వామి నానుంచి ఆసిస్తున్నదేంటో .. అనుకొంది మనసులో రచన .

ఏమిటమ్మ ? నా మాట నమ్మశక్యం గా లేదా ? అంది సరస్వతి ఆందోళన గా ..

అదేం లేదు .. నువ్వు నీ బిడ్డ గురించి .. తాత గురించి భయపడకు .. వాళ్ళ ఆట నేను కట్టిస్తాను .. అంది రచన .

అమ్మా .. మీరు రాచ బిడ్డే కదూ .. ఇప్పటికైనా చెప్పండి .. అంది సరస్వతి

ఆమె మెల్లిగా తల ఊపి .. ఈ విషయం బయట ఎక్కడా తెలియకూడదు సరస్వతీ .. అంది రచన .

మీ కుటుంబానికి మా  కుటుంబం తరతరాలుగా విశ్వాసం గా ఉందమ్మా .. ఇప్పటికి ఆ అవకాశం నాకొచ్చింది ..

ఎలా వదులుకున్తానమ్మ ? అంది సరస్వతి ..

ఇంతలో సత్య దేహం కింద పడుతున్నట్లని పించేసరికి .. కంగారుగా .. సరస్వతీ పట్టుకో సత్యని .. మనం ఊరి

పోలిమేరలకి వచ్చేసాం .. అంది రచన .

ఇంకా ఉంది






మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 168

అడవి మార్గం గుండా వడివడిగా నడుస్తున్నారు రచన , సరస్వతి .. వారి ముందు గాలిలో తేలుతూ వస్తోంది సత్య ..

ఆమె పూర్తిగా అచేతనావస్థ లో ఉంది .. స్పృహ కూడా లేదు .. వడలిపోయిన మొహం జాలి గొలుపుతుంది ..

అమ్మా .. దాత్రమ్మ .. సత్యమ్మ ని ఇలా చూడటం బాధగా ఉంది .. అంది సరస్వతి ముందుకి నడు స్తూనే ..

అవును సరస్వతి .. ఇలాంటి అనుభవాలని ఎదుర్కొంటానని నేను అనుకోలేదు .. సత్య కూడా అనుకోని ఉండదు ..

అంది రచన ,సత్య నే తదేకం గా చూస్తూనే ..

మీరు రాచ బిడ్డా ? సంకోచం గా అడిగింది సరస్వతి ..

ఆ వీరస్వామి మాటలు మనసులో పెట్టుకొనే అడుగుతున్నావా ? నేనేదన్నా చెప్పే ముందర .. నిన్ను ఓ విషయం

అడగాలి సరస్వతీ .. నువ్వు మాతో అబద్ధం ఎందుకు చెప్పావు ? మేము నిన్ను నమ్మాం .. కానీ నువ్వు మమ్మల్ని

మోసం చేశావు .. అంది తీక్షణం గా రచన ..

రచన మాటలకి టక్కున ఆగింది సరస్వతి .. ఆగి ఏదో చెప్పాలనుకునే లోగా రచనే అంది ..

ఏం చెప్పాలన్నా నడుస్తూనే చెప్పు .. మరోసారి సత్య సమస్యల్లో పడకూడదు .. అంది నడుస్తూనే ..

మళ్ళి రచన తో పాటు నడుస్తూ .. ధాత్రమ్మా .. నేను మిమ్మల్ని మోసం ఎలా చేస్తాను ? నాకోసం మీరు ఎంత

చేశారు ? అలాంటి మీ దగ్గర నాటకాలు ఆడుతానా ? అంది బేల గా ..

మరైతే నువ్వు సడన్ గా ఎందుకు మాయం అయ్యావు సరస్వతి ? భర్త చనిపోయిన స్త్రీ పది రోజులు కాక ముందే

ఎవ్వరి ఇంటికి వెళ్లరాదని నియమం ఉంది కదా మీకు .. కానీ మాతో బంధువుల ఇంటికి వెళ్ళాలని ఎందుకు

చెప్పావ్ ? ఆవేశం తో రచన గొంతు వణికింది ..

మీకీ కోపం రావటం న్యాయమే నమ్మా .. కానీ నేను ఈ ఊరి కట్టుబాట్లని ఎప్పుడో దాటేసాను .. ఈ ఊరికి ఇంకో కట్టు

బాటు ఉంది .. ఈ ఊరిలో ఏ ఒక్కరు చదువుకోకూడదని .. ఆ కట్టుబాటు పెట్టింది భూపతి .. ఏ పిల్లా జెల్లా చదువు

కాకుంటే ఈ ఊరిలో భూపతి ఎప్పటికి పెత్తనం వెలగబెడతాడు .. మా జీవితాల్ని శాసిస్తాడు .. నాకూ మా రాముడికి

పుట్టిన బిడ్డ ఉన్నాడు .. కానీ ఈ ఊరి ద్రుష్టి లో నా బిడ్డ జబ్బొచ్చి చనిపోయిండు .. అలా ఏ తల్లి భరించలేదు .. కానీ

నేను భరించినా .. నా బిడ్డ ని నా పిన్ని కూతురి కాడ విడిచిపెట్టి కడుపు కోత అనుభవిస్తున్నా .. ఆడి భవిష్యత్

కోసం  .. కళ్ళ నీళ్ళతో చెబుతుంది సరస్వతి ..

అవునా ? అంది ఆశ్చర్యం గా రచన .

అవునమ్మ .. ఓ తల్లి గా నాకిది బాదే .. కానీ ప్రతి తల్లి ఇట్టాగే ఆలోచిస్తే దేశం ఎలా బాగుపడద్ది ? నా ఊరు బాగు

కోసం నా బిడ్డ ని చదివించాలని అనుకున్నా .. నా చెల్లెలు చదువుకున్నది .. నా మాట .. నా కోరిక నా బిడ్డ ని

నూరిపొయ్య మని చెప్పినా .. అప్పుడప్పుడు రహస్యం గా వెళ్లి చూసొస్తా .. ఏవరికి తెలియకుండా .. కానీ ఎలా

తెలుసుకున్న్నాడో ఏమో ఆ భూపతి .. నేను నా చెల్లి కాడికి పోయేప్పుడు రహస్యం గా నా వెనకాల వచ్చి నా బిడ్డ

జాడ తెలుసు కున్నారు .. పోలీస్ స్టేషన్ లో భూపతి మీద అనుమానం లేదని చెప్పి వారు చెప్పిన చోటికి

రమ్మన్నారు .. నా బిడ్డ ని కాపాడు కుందుకు వాళ్ళు చెప్పినట్టే చేసినా అమ్మా .. వాల్లయ్య చచ్చి పోయిన .. నా బిడ్డ

లో బతికున్నాడు అందుకే .. అంది వెక్కిల్లతో సరస్వతి ..


ఇంకా ఉంది 






మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 167

మెల్లిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కోట లోనికి ప్రవేశించారు ..

సూది పడితే వినబడేంత నిశ్శబ్దం లో వాళ్ళ అడుగుల కింద నలుగుతూన్న ఎండుటాకుల సవ్వడి తప్ప మరేం

వినబడటం లేదు ..

మొత్తం కోట అంతా కలియ తిరిగారు ..

యశ్వంత్ .. ఆశ్చర్యంగా ఉంది .. ఆ వీరస్స్వామి  వాళ్ళు లేరు ... రచన , సత్య కూడా కనబడటం లేదు .. అన్నాడు

శివ ...

అవును శివా .. అని కాళ్ళ కేదో తగిలి నట్టు అనిపిస్తే .. కిందకి చూసాడు యశ్వంత్ ..

కింద కొన్ని నిమ్మ కాయలు .. ముగ్గు కనిపించే సరికి .. ఇది చూడండి .. ఇక్కడేదో తతంగం అయితే జరిగింది ..

అన్నాడు యశ్వంత్ .

అవును యశ్ .. ఇదంతా చూస్తుంటే .. వీరస్వామి ఇక్కడేదో పూజ చేసినట్టు ఉన్నాడు .. బట్ .. వాళ్ళు వేల్లిపోయారా

ఇక్కడ్నించి ? సరస్వతి కూడా లేదంటే ఇక్కడ బంధించలేదు .. వాళ్లకి అనుమానం వచ్చిందేమో .. మనం  వాళ్ళని

అనుసరిస్తున్నామని .. అన్నాడు మురారి .

నాకు ఊహ కి అందడం లేదు .. ఇటు రచన , సత్య కనబడక అటు వాళ్ళు కనబడక పోవటం వెనుక కారణం ఏమై

ఉంటుందో ... అన్నాడు యశ్వంత్ .

ఇంతలో ఎవ్వరిదో మూలుగు వినబడింది ..

యశ్వంత్ .. అక్కడ ఎవరో ఉన్నారు .. అని మూలుగు వినిపించిన వైపు టార్చ్ వేసాడు శివ ..

అక్కడెవరో కింద పడున్నారు యశ్వంత్ .. పదండి చూద్దాం .. అని అటువైపు కదిలాడు మురారి ..

కింద పడున్న వ్యక్తి దగ్గరకి వెళ్లి బోర్లా పడున్న అతడిని పక్కకి తిప్పాడు యశ్వంత్ ...

ఆర్ని .... వీడు బాలయ్య .. అన్నాడు శివ .. ఆ వ్యక్తి మొహం చూడగానే ...

వీడెందుకు ఇలా పడున్నాడో ... ఒంటి మీద తెలివి లేదు వెధవ కి .. అన్నాడు మురారి ...

ఏదో జరిగింది మురారీ ... ఏం జరిగిందనేది మనకి వీడే చెప్పాలి .. ముందు వీడ్ని మన కస్టడీ లో ఉంచాలి .. ఇక్కడ

ఏం జరిగిందో తెలియటానికి ... అంతే కాకుండా వీడ్ని నాలుగు తన్నైనా సరే .. సరస్వతి విషయం లో నిజం

చెప్పించాలి .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అది సరే గానీ .. యశ్వంత్ .. వీడ్నేలా తీసుకుపోతాం ? వీడిని చూసావా పంది లా ఉన్నాడు .. అన్నాడు శివ ..

నువ్వేం కంగారు పడకు శివా .. నీకు కాలికి దెబ్బ తగిలింది గా .. ఇంకా నాకు మురారి కి తప్పదు అన్నాడు యష్

నవ్వుతూ ..

ఫర్లేదు యశ్ .. ముగ్గురం మోసుకుపోదాం .. మరి మనోల్ల సంగతి ? అన్నాడు శివ .

రచన ,,,సత్య ని తీసుకునే వెల్లుంటుందని నా అనుమానం .. మనకి విధాత్రి కూడా అదే చెప్పింది గా తను

సాధించుకు రాగలదని ... అన్నాడు యశ్వంత్ ..

అవును ... మనం కూడా ఇక్కడి నుంచి పోదాం త్వరగా .. వీడ్ని  పట్టుకోండి .. అన్నాడు మురారి బాలయ్య ని

లేవనెత్తుతూ  ...


ఇంకా ఉంది




మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

ప్రేమ ఎపుడు కొత్త కావ్యమే ...

నా మది లోనా .. ఓ విరివానా .. కురిసిందే నీ వలనా ..

నీ వలలోనా .. పడ్డానే మైనా .. ఓడించావేమైనా ...

కన్నులలో కలవో నువ్వు .. కలవో నా కన్నులకి

వెన్నెలలో విహరిస్తావు... వన్నెలనే చిలికేస్తావు ..

ఆకాశం అంచుల నుంచి తుంటరిగా చూస్తావు ..

సంతోషపు సంచులు తెచ్చి  కానుకలే ఇస్తావు ..

మల్లెల తో పరుపులు వేసి సౌగంధం అవుతావు ..

నడిరాతిరి నైనా వదలక తలపుల్లో ఉంటావు ..

తేనె పలుకు ముత్యాలు చిమ్మగా .. వాన జాణ మరులు గొలపగా

నా చెంత న నువ్వుంటే నీ మాటలు వింటుంటే ఈలోకం అంటూ ఒక్కటి

ఉందని నే మరిచానే ..

నీ చింత లో నేను ఉండగా పులకింతలు రేపేటట్టుగా  ఆ స్వర్గం

నీరూపం లో నడచి వచ్చెనే ...

నెచ్చలి ఈ తొలకరి జల్లుల తడసినదీ నా మది ..

నా మది పై పరుగులు తీయకే .. అడుగు వెయ్యి నెమ్మది ..

ఝుమ్మని తుమ్మెద  తరిమేనే .. రమ్మని నా చెలి పిలిచేనే ..

ఆ పిలుపే మోహన రాగపు ఒరవడి నే తలపించేనే ..

అల్లరి ఊహలు రేగేనే .. అలజడి ఇక చెలరేగేనే ..

కవులెందరో రాసిన దైనా ప్రేమ ఎపుడు కొత్త కావ్యమే ...






మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 166

అర్థరాత్రి తలుపులు దబదబా బాదుతున్న చప్పుడు విని ఉలిక్కిపడి లేచాడు రత్నం రాజు ... కళ్ళు నులుము

కుంటూ గోడ మీదున్న గడియారం వైపు చూశాడు . సమయం 3 గం అవ్వొస్తుంది ..

ఈ సమయం లో ఎవ్వరు ? వెంగమ్మ హాల్లో పడుకుని ఉండాలి కదా .. తలుపు తీయదెం .. అనుకుంటూనే మంచం

మీది నుంచి లేచి హాల్ లోకి నడిచాడు . ఏం తిన్నదో గానీ గుర్రు పెట్టి నిద్రపోతోంది వెంగమ్మ వంటింట్లోంచి గురక విన

బడుతుంది . విసుక్కుంటూనే వెళ్లి తలుపులు తీశాడు రత్నం రాజు .

ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తులని చూసి .. మీరా ? ఈ వేళలో వచ్చారేం ? అన్నాడు విసుగ్గా ..

అయ్యా .. ఉన్న పళానే అయ్యగారితో మాటాడలయ్యా .. అన్నాడు వగరుస్తూ వాళ్ళలో ఒకడు ...

ఎందుకింత కంగారుగా ఉన్నారు ? ఐనా నాన్న గారు నిద్రమాత్ర వేసుకొని పడుకుంటారు .. ఆయన లేవరు ..

ఏమైంది ? విషయం నాతో చెప్పండి అన్నాడు రత్నం రాజు ..

అయ్యా ... ఆ పిల్ల ధాత్రి లేదూ .. ఆ పిల్ల ఆ పాడుబడ్డ కోటలో ఉందయ్యా .. మేము సరస్వతి ని తీసుకెళ్ళే సరికి

పేనాలు పోగొట్టుకునే స్థితి లో ఉందయ్యా .. అన్నాడు ఒకడు ..

ఏంటీ ధాత్రి అపాయం లో ఉందా? పాడుబడ్డ కోటలోనా ? నిర్ఘాంత పోతూ అడిగాడు .. రత్నం రాజు .. అతడి నిద్రంతా

ఎగిరిపోయింది ..

అదీ .. అని నసిగాడు .. వాడు .

అయ్యో .. అక్కడికెల్లిన వాళ్ళు తిరిగిరారంటారే .. ఇప్పుడెలా ? అంటూ ..  గుమ్మం ఒక్క ఉదుటున జీప్ దగ్గరకి

పరుగు తీసి .. జీప్ స్టార్ట్ చేసుకొని వెంటనే అక్కడి నుండి కనుమరుగయ్యాడు రత్నం రాజు .

అదేమిట్రా ... మనం చెప్పేది పూర్తిగా వినకుండా చిన బాబు ఎక్కడికి పోతుండు .. అయోమయం గా అన్నాడు వాడు

ఏమోరా .. ఈ పెద్దోల్ల పనులు చిత్రంగా ఉంటాయి .. పెద్దయ్య లేవడు  అని చినబాబు చెప్పినాడు కదా .. పద పూర్తిగా

తెల్లవారాక వద్దాం .. అన్నాడు ఇంకొకడు .

అలానే అంటావా? చినబాబు ఎక్కడికి పోయుండో ఏమో .. పద వెళ్దాం .. అని అక్కడ నుండి కదిలారు ఆ ఇద్దరూ ..

రత్నరాజు మనసులో వేరే ఆలోచన లేదు .. ధాత్రి అపాయం లో ఉందన్న ఆలోచన తప్ప ... ధాత్రీ .. ఎందుకలా

చేసావు .. నీకేమన్నా జరిగితే తట్టుకోగలనా .. ? ఇంతవరకు ప్రేమ రుచి ఎరుగని నాకు ప్రేమ ని పరిచయం చేసావు .

నీతో జీవితాన్ని పంచుకోవాలన్న నా కోరిక .. మధ్యంతరం గా ఆగిపోరాదు .. నిన్ను ఎలా గన్న రక్షించుకోవాలి ..

అతడి ఆలోచనల్లాగే జీప్ కూడా ఆ మట్టి రోడ్ లపై పరుగు తీస్తుంది ...

అదే సమయం లో యశ్వంత్ , మురారి , శివ లు పాడుబడ్డ కోట ని చేరుకున్నారు ...

యశ్ .. వాళ్ళు లోపల ఉండుండాలి .. మనం అప్రమత్తం గా ఉండాలి .. రచన ,సత్య ల  జాడ కూడా తెలుసుకోవాలి ..

అన్నాడు మురారి ...

కింద ఉన్న ఓ కర్ర ని అందుకుంటూ వెనక వైపు నుంచి వెళ్దాం .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..

వారిద్దరూ  కూడా చెరో కర్రని తీసుకొని యశ్వంత్ ని అనుసరించారు

ఇంకా ఉంది 



..
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది

రుధిర సౌధం 165

కింద పడున్న సత్య చుట్టూ ఓ అగ్ని రేఖ గీయబడి ఉంది .. ఆమె మధ్యలో తీవ్ర మైన యాతన పడుతూ ఉంది ..

త్వరగా వీరస్వామి .. నేను సత్యని అలా చూడలేను .. ఆమె ఇప్పటివరకూ పడ్డ బాధ చాలు .. ఆవేదన గా అంది

రచన .

ధాత్రమ్మా ... అసలేం జరిగింది సత్యమ్మ కి ? ఆందోళన గా అంది సరస్వతి ..

ఇప్పుడు నేను నీకు ఏ వివరాలు చెప్పలేను .. సరస్వతీ .. అని మళ్ళి వీరస్వామి వైపు చూసింది రచన .

అతడు కళ్ళు తెరచి చూసి .. ఈమె ప్రాణం  తో పోరాటం చేస్తుంది .. ముందు ఇక్కడి నుండి ఈమె ని తీసుకుపోవాలి .

అన్నాడు వీరస్వామి సాలోచన గా .

వీరస్వామి .. నేను అదే అంటున్నాను .. నీకేం అర్థమైంది మరి .. సత్య ని తీసుకుపోవాలంటే ముందీ రేఖ దాటాలి

కదా .. అ0ది చిరాగ్గా రచన .

ఈమె ని నేను భూత రేఖ దాటిస్తాను .. మీ ఇరువురూ ఈమె ని పట్టుకొని ఇక్కడినుంచి వెంటనే వెళ్ళిపొండి .. వెళ్ళే

టప్పుడు పొరపాటున కూడా వెనుదిరిగి చూడరాదు .. అలా చూస్తె ఈమె ప్రాణానికి ముప్పు వాటిల్ల వచ్చు ...

అన్నాడు .. వీరస్వామి .

అలాగే .. ముందా పని కానీ అంది రచన ఆత్రుత గా .

వీరస్వామి మరల కళ్ళు మూసుకొని ఏదో మంత్రం జపించాడు .. అంతవరకూ నేల పై నిస్సహాయం గా పడున్న

సత్య పడుకున్నట్టు గానే గాలిలోకి ఎగసింది

..

రచన ఆశ్చర్యంగా చూసింది .. సరస్వతి గొంతు తడారిపోతుంది .. ..

గాలిలోకి ఎగసిన ఆమె అలా ముందుకి వచ్చింది .. భూత రేఖ దాటి ఆమె శరీరం అచేతనావస్థ లో రచన ముందు

గాలిలో తేలుతూ ఉంది .. ఆమె సంకోచం , ఆశ్చర్యం కలగలిసిన చూపు తో వీరస్వామి కేసి చూసింది ..

మీరు నడవండి .. ఇక్కడి నుండి .. మీరు వెనుదిరగ కుండా నడుస్తున్నంత సేపు ఈమె కూడా గాలిలో తేలుతూ

మీతో వస్తుంది .. ఊరి పొలిమేరల్లో అడుగుపెట్టగానే  ఈమె శరీరం నేల తాకుతుంది .. జాగ్రత్త .. అన్నాడు వీరస్వామి

రచన అర్థమైందన్నట్టు తలూపి .. ఒకసారి ఆ జాడీల వైపు చూసింది ..

అనుమానం వద్దు .. వాటిని నేను ఏం చేయాలో అదే చేస్తాను .. ముందు మీరు బయలు దేరండి అన్నాడు

వీరస్వామి .

అలాగే వీరస్వామి  అని .. సరస్వతి వైపు తిరిగి .. సరస్వతీ .. నీకు అర్థమైంది గా .. అతనేం చెప్పాడో .. అంది రచన .

అర్థమైనదమ్మ .. మనం పొలిమేర దాకా వేనుదిరక్కుండానే పోదాం .. సత్యమ్మ ని కాపాడుకుందాం .. అంది

సరస్వతి .

సరే పద .. అని ముందు కి నడిచింది రచన .. ఆమె వెనుకాలే సరస్వతి .. వారి ముందు గాలిలో కదలాడుతూ సత్య .

వారు అలా సాగగానే కింద పెట్టిన జాడీలని తీసుకొని కదిలాడు వీరస్వామి .

ఇంకా ఉంది 

మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది