రుధిర సౌధం 132

ఆగు యశ్వంత్ .. కొన్ని ఏళ్ళ కిందట చనిపోయిన విధాత్రి ని కలవట మేంటి ? కొంపదీసి ఆమె కూడా వైజయంతి

లానే దెయ్యం లా తిరుగుతోందా ? ఆందోళన గా అన్నాడు మురారి .

అలాంటిదే .. కానీ ఆమె దెయ్యం కాదు దేవత .. చెడు ఆత్మ దెయ్యం అవుతుందేమో .. మంచి ఆత్మ దైవం తో

సమానం అవుతుంది అన్నాడు యశ్ సైకిల్ ఎక్కి ..

యశ్వంత్ సైకిల్ వెనుక కూర్చుని .. అంటే ఈ దెయ్యాలలో కూడా మంచి ,చెడు ఉంటాయంటావ్ యశ్ .. విధాత్రి ని

నువ్వేపుడు కలిసావు ? అన్నాడు మురారి .

అనుకోకుండా కలిసాను . ఆమె అనుక్షణం మనల్ని కాపాడుతూ వచ్చింది .. అన్నాడు యశ్ .

అంటే యశ్ .. ప్రతిసారీ వైజయంతి బారినుండి మనల్ని కాపాడింది విధత్రేనా ? అన్నాడు మురారి.

అవును మురారీ .. ఆ కాలం లో ఏం జరిగిందో నాకు స్పష్టం గా తెలీదు గాని ఈ విధాత్రి ,వైజయంతి ఇద్దరూ ఒకే

తండ్రి బిడ్డలు . కానీ వారి తల్లులు వేరు .. రాజ్యదిపత్యం పోరు కావొచ్చు .. వీరి వంశం అంతా చెల్లచెదురై పోయింది .

ఆ వంశస్తులే రచన వాళ్ళు .. మన రచన .. రచనా వర్మ కదా .. కానీ ఏ కారణం వల్ల ఈ ఇద్దరు అక్కచెల్లెళ్ళు ఇలా

ఉండిపోయారో ప్రేతాత్మలు గా మారారో అర్థం కావడం లేదు మురారి .. అని చెబుతూనే ఇద్దరూ మహల్ దగ్గరకి

చేరుకున్నారు . ఈలోపు వాళ్ళ మీద ఏదో లైట్ పడినట్లు అవటం తో అటువైపు చూశారు  ఇద్దరూ ..

శివ .. వస్తున్నాడు .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

వెహికల్ ఏందుకు పట్టుకోస్తున్నాడు మనమే ఇంటికి వెళ్ళేవాళ్ళం కదా అన్నాడు మురారి .

లేదు మురారి .. ఇక పై మనం మహల్ లోనే ఉండాలి . శివ మన లగేజ్ కూడా పట్టుకోచ్చేస్తున్నాడు .. అన్నాడు

యశ్వంత్  .

అవునా ? ఏమైంది యశ్ ? ఇంత హటాత్తుగా ఇలా అన్నాడు మురారి ఆశ్చర్యంగా .

ఏం చేస్తాం చెప్పానుగా కాలం మనకి ప్రతికూలం గా ఉన్నదని .. అని అంటుండగా వీరి ముందు వెహికల్ ఆపాడు

శివ .

వెహికల్ దిగి మురారీ .. ఇక్కడెందుకు ఉన్నావు ? వీళ్ళిద్దరూ ఎక్కడ ? అని అడిగాడు .

శివా .. ముందు మనం మహల్ లోపలకి వెళ్ళాలి .. పద .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

ఎనీ థింగ్ సీరియుస్ ? అన్నాడు నొసలు చిట్లించి శివ .

అవును శివా .. పదా .. అని గేటు తోసుకు ముందుకి నడిచారు యశ్ ,మురారి

వారిని అనుసరించాడు శివ .

మహల్ తాళం చెవి రచన మెడలో ఉంది యశ్ .. లోపలికి ఎలా వెళ్తాం ? అని అడిగాడు మురారి ముందుకి

నడుస్తూనే ..

చూద్దాం మురారీ .. మన ప్రయత్నం ఫలిస్తుందో లేదో అన్నాడు యశ్వంత్ .

ఇంకా ఉంది . 














మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది