అబ్బా .. వీడు చాలా బరువున్నాడు యశ్వంత్ ... అన్నాడు ఆయాస పడుతూ .. మురారి ..
ఇంకెంత దగ్గర కోచ్చేసాం .. అదుగో మన టెంట్స్ కనబడుతున్నాయి గా .. అన్నాడు శివ ...
శివా .. కాలికి దెబ్బ తగిలించుకొని వీడిని మోసే బాధ తప్పించుకున్నావు నువ్వు ... వీడికి ఓ వారం భోజనం కట్
చేస్తే బరువు తగ్గుతాడెమో .. అన్నాడు యశ్వంత్ కూడా ఆయాస పడుతూ ..
మై డియర్ యశ్వంత్ ... వీడు ఒకరోజు భోజనం చేసేది మనకి వారం కి సరిపోతుంది .. అన్నాడు శివ ...
ఈలోపు టెంట్స్ దగ్గరికి రాగానే ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా వాడిని నేల మీద ఎత్తికుదేసారు ...
హే శివా .. ఏంటి వీడు ? అస్సలు స్పృహలోకి రాడు .. పోయాడా ? అని అడిగాడు యశ్వంత్ ...
లేదు యశ్ .. వీడక్కడ ఏదో చూసి భయపడి స్పృహ కోల్పోయాడు .. మనకి ఇబ్బందవుతుంది దారిలో వీడికి
స్పృహ వస్తే అని నేనే వీడి నెత్తి మీద ఓ దెబ్బ వేసాను .. మరో గంట దాకా వీడికి స్పృహ రాదు .. అన్నాడు శివ .
ముందు వీడిని ఎక్కడ ఉంచుదాం యశ్వంత్ ? అని అడిగాడు మురారి ...
హా ... అని కాస్త ఆలోచించి .. మహల్లో .. అక్కడే సేఫ్ .. ఎవ్వరూ రారూ .. వీడు తిన్నగా ఉంటాడు .. అన్నాడు
యశ్వంత్ .
గుడ్ ఐడియా ... వెనుకాల స్తంభానికి కట్టిపడేద్దాం వెధవని ........... అన్నాడు మురారి ..
ఉండు మురారి .. ఇప్పటి వరకూ వీడిని మోసామా ? మల్లి వాడ్ని అక్కడికి తీసుకెళ్ళాలంటే నా వల్ల కాదు అన్నాడు
యశ్వంత్ .
సర్లే యశ్ .. నువ్వు రిలాక్స్ అవ్వు .. నేను , మురారి వెళ్లి వీడి పని చూసుకొని వస్తాం .. అన్నాడు శివ ..
ఓకే .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..
కింద పడున్న బాలయ్య ని మళ్ళి అతి కష్టం గా భుజం మీద వేసుకొని మహల్ కేసి నడిచాడు మురారి ... టెంట్ లో
ఉన్న తాడు తీసుకొని మురారి వెంట నడిచాడు శివ .
వాళ్లటు వెళ్ళగానే ... రచన కనబడనే లేదు .. ఏమయ్యుంటుంది ? నా మనసు చెబుతుంది తను క్షేమం గానే
ఉందని .. కానీ కళ్ళారా తనని చూస్తె తప్ప మనస్సాంతి ఉండేలా లేదు ... కాళ్ళు నొప్పులు పుడుతున్నాయి ..
కాసేపు రెస్ట్ తీసుకోక తప్పేట్టు లేదు .. అని టెంట్ లో చేరబడ్డాడు యశ్వంత్ ...
పౌర్ణమి మరో రెండు రోజుల్లో ఉంది .. రచన ఊరు చేరుకోవాలి .. గుడి లో దీపాలు పెట్టాలి .. సత్యా క్షేమం గా ఉండాలి .
ఇవన్ని సక్రమం గా జరిగితీరాలి .. ముందు సరస్వతి విషయం కూడా ఊరందరి ముందు బాలయ్య నోటితోనే
చెప్పించాలి .. ఆ వెధవ తో ఎలాగన్నా చెప్పించాలి .. అయినా ఉన్నట్టుండి సరస్వతి ఎలా మాయమైంది ?
ఆలోచనల తోనే అతని కళ్ళు మెల్లిగా మూతలు పడ్డాయి ..
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
ఇంకెంత దగ్గర కోచ్చేసాం .. అదుగో మన టెంట్స్ కనబడుతున్నాయి గా .. అన్నాడు శివ ...
శివా .. కాలికి దెబ్బ తగిలించుకొని వీడిని మోసే బాధ తప్పించుకున్నావు నువ్వు ... వీడికి ఓ వారం భోజనం కట్
చేస్తే బరువు తగ్గుతాడెమో .. అన్నాడు యశ్వంత్ కూడా ఆయాస పడుతూ ..
మై డియర్ యశ్వంత్ ... వీడు ఒకరోజు భోజనం చేసేది మనకి వారం కి సరిపోతుంది .. అన్నాడు శివ ...
ఈలోపు టెంట్స్ దగ్గరికి రాగానే ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా వాడిని నేల మీద ఎత్తికుదేసారు ...
హే శివా .. ఏంటి వీడు ? అస్సలు స్పృహలోకి రాడు .. పోయాడా ? అని అడిగాడు యశ్వంత్ ...
లేదు యశ్ .. వీడక్కడ ఏదో చూసి భయపడి స్పృహ కోల్పోయాడు .. మనకి ఇబ్బందవుతుంది దారిలో వీడికి
స్పృహ వస్తే అని నేనే వీడి నెత్తి మీద ఓ దెబ్బ వేసాను .. మరో గంట దాకా వీడికి స్పృహ రాదు .. అన్నాడు శివ .
ముందు వీడిని ఎక్కడ ఉంచుదాం యశ్వంత్ ? అని అడిగాడు మురారి ...
హా ... అని కాస్త ఆలోచించి .. మహల్లో .. అక్కడే సేఫ్ .. ఎవ్వరూ రారూ .. వీడు తిన్నగా ఉంటాడు .. అన్నాడు
యశ్వంత్ .
గుడ్ ఐడియా ... వెనుకాల స్తంభానికి కట్టిపడేద్దాం వెధవని ........... అన్నాడు మురారి ..
ఉండు మురారి .. ఇప్పటి వరకూ వీడిని మోసామా ? మల్లి వాడ్ని అక్కడికి తీసుకెళ్ళాలంటే నా వల్ల కాదు అన్నాడు
యశ్వంత్ .
సర్లే యశ్ .. నువ్వు రిలాక్స్ అవ్వు .. నేను , మురారి వెళ్లి వీడి పని చూసుకొని వస్తాం .. అన్నాడు శివ ..
ఓకే .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..
కింద పడున్న బాలయ్య ని మళ్ళి అతి కష్టం గా భుజం మీద వేసుకొని మహల్ కేసి నడిచాడు మురారి ... టెంట్ లో
ఉన్న తాడు తీసుకొని మురారి వెంట నడిచాడు శివ .
వాళ్లటు వెళ్ళగానే ... రచన కనబడనే లేదు .. ఏమయ్యుంటుంది ? నా మనసు చెబుతుంది తను క్షేమం గానే
ఉందని .. కానీ కళ్ళారా తనని చూస్తె తప్ప మనస్సాంతి ఉండేలా లేదు ... కాళ్ళు నొప్పులు పుడుతున్నాయి ..
కాసేపు రెస్ట్ తీసుకోక తప్పేట్టు లేదు .. అని టెంట్ లో చేరబడ్డాడు యశ్వంత్ ...
పౌర్ణమి మరో రెండు రోజుల్లో ఉంది .. రచన ఊరు చేరుకోవాలి .. గుడి లో దీపాలు పెట్టాలి .. సత్యా క్షేమం గా ఉండాలి .
ఇవన్ని సక్రమం గా జరిగితీరాలి .. ముందు సరస్వతి విషయం కూడా ఊరందరి ముందు బాలయ్య నోటితోనే
చెప్పించాలి .. ఆ వెధవ తో ఎలాగన్నా చెప్పించాలి .. అయినా ఉన్నట్టుండి సరస్వతి ఎలా మాయమైంది ?
ఆలోచనల తోనే అతని కళ్ళు మెల్లిగా మూతలు పడ్డాయి ..
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
1 comment:
Chalaa bagundandi ee episode. Roju rojuki interest perugutonde kaani taggadam ledu.
Post a Comment