యశ్వంత్ బలవంతం గా కళ్ళు తెరిచాడు .. తలంతా బరువుగా ఉంది .. ఒక్కక్షణం తనని తాను చూసుకున్నాడు ..
వొళ్ళంతా మట్టి కొట్టుకు పోయింది .. లీలగా తనకెదురుగా ఎవ్వరో ఉన్నారని గుర్తించి .. కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూశాడు .
ఎదురుగా ఓ వ్యక్తి .. నుదుటి పై విభూతి రేఖలు .. కాషాయ వస్త్రాలు .. మోహంలో అవ్యాజ్య మైన ప్రశాంతత ...
చిరునవ్వు తో తన వైపు చూస్తున్నాడు .. వయసు మాత్రం ఓ ముప్ఫయ్ ఉంటాయి ..
మెల్లిగా లేచి నించుని .. మీరూ .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..
అతడు చిన్నగా నవ్వి .. నన్ను గోపాల స్వామి అంటారు .. నేనీ దారి వెంట వెళ్తుండగా మిమ్మల్ని చూశాను ..
ఇక్కడ స్పృహ తప్పి పడి ఉన్నారు .. అందుకే మీ పై నీళ్ళు చల్లి లేపాను .. బహుశా నేను పొరబడ లేదుగా .. మీరు
ఇచట నిద్రించుట లేదుగా .. అన్నాడతను తమాషాగా .
యశ్వంత్ చిరునవ్వు నవ్వి కాసేపటి క్రితం జరిగిన దానిని గుర్తు తెచ్చుకున్నాడు ..
' రాకాసి మఱ్ఱి ఊడలు అతడ్ని అలానే ఈడ్చుకు పోతున్నాయి .. అతడు ఆలోచిస్తున్నాడు ఎలా వీటి బారి నుండి
తప్పించుకోవాలి అని .. అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది అతడికి .. స్వామీజీ కట్టిన తాయెత్తు .. స్వామీజీ కట్టిన
తాయెత్తు కూడా వీటి నుండి నన్ను రక్షించలేదా? అనుకుంటూనే జై వైష్ణవీ మాతా .. అని ఒక్క ఉదుటున కాలి
ని అందుకొని ఆ ఊడ ని ఒదిలించు కోడానికి ప్రయత్నించాడు యశ్వంత్ .. అసంకల్పితం గా ఆ ఊడ కి అతని
చేతికి ఉన్న తాయెత్తు తగిలింది .. అంతే అంత వరకూ అతడ్ని ఈడ్చుకుపోతున్న ఊడ ఒక్కసారిగా అతడి కాలిని
విడిచిపెట్టింది .. అంత వేగంగా వెళ్తూ అది ఒక్కసారిగా విడిచి పెట్టడం తో .. అక్కడ కాస్త పల్లం గా ఉండటం తో
దొర్లుకుంటూ కొంత దూరం లో పడిపోయాడు యశ్వంత్ .. అప్పుడే ఏదో చెట్టుకొమ్మ తలకి గట్టిగా తగిలింది ..
అంత వరకే అతని కి గుర్తుంది .. బహుశా ఆ తరువాత స్పృహ కోల్పోయినట్టున్నాను .. అనుకుని తన చేతికి
కట్టి ఉన్న తాయెత్తు వంక ఆరాధన గా చూసుకున్నాడు యశ్వంత్ .
ఏమిటీ ? మీరేదో ఆలోచనలో పడ్డట్టు ఉన్నారు .. అన్నాడు అతను ..
ఏం లేదండీ ? మీరు .. ఇంత రాత్రి వేళ .. బహుశా ఆ భగవంతుడు నాకోసమే మిమ్మల్ని పంపి ఉండుంటాడు ..
అన్నాడు యశ్వంత్ .
నేను రావణ పురం వెళ్ళవలసి ఉన్నది .. అందులకే ఈ దారి వెంట వెళ్తున్నాను .. బహుశా దగ్గరలోనే ఉన్నానను
కుంటున్నాను .. అన్నాడు గోపాల స్వామి .
రావణ పురమా ? ఆ ఊళ్ళో మీకేంటి పని ? నేనూ అక్కడికే వెళ్ళాలి అన్నాడు యశ్వంత్ అతడి వైపు ఆసక్తి గా
చూస్తూ ..
అవునా ? ఆ ఊరిలో మా గురువుగారు ఉన్నారు .. రమణానందుల వారు .. వారిని కలవాల్సి ఉంది .. నా వెంట
పూజా సామాగ్రి ఉన్నది .. అది సకాలం లో వారికి అందించ వలసి ఉన్నది .. అన్నాడు గోపాలస్వామి ..
ఓహ్ .. మీరు రాణి మహల్ కె వస్తున్నారా ? స్వామీజీ మాదగ్గరే ఉన్నారు .. రేపు ఒక శిష్యుడు వస్తున్నాడు ..
అని మీకోసమే చెప్పారనుకుంటా.. సంతోషం గా అన్నాడు యశ్వంత్ ..
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
వొళ్ళంతా మట్టి కొట్టుకు పోయింది .. లీలగా తనకెదురుగా ఎవ్వరో ఉన్నారని గుర్తించి .. కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూశాడు .
ఎదురుగా ఓ వ్యక్తి .. నుదుటి పై విభూతి రేఖలు .. కాషాయ వస్త్రాలు .. మోహంలో అవ్యాజ్య మైన ప్రశాంతత ...
చిరునవ్వు తో తన వైపు చూస్తున్నాడు .. వయసు మాత్రం ఓ ముప్ఫయ్ ఉంటాయి ..
మెల్లిగా లేచి నించుని .. మీరూ .. అన్నాడు యశ్వంత్ ..
అతడు చిన్నగా నవ్వి .. నన్ను గోపాల స్వామి అంటారు .. నేనీ దారి వెంట వెళ్తుండగా మిమ్మల్ని చూశాను ..
ఇక్కడ స్పృహ తప్పి పడి ఉన్నారు .. అందుకే మీ పై నీళ్ళు చల్లి లేపాను .. బహుశా నేను పొరబడ లేదుగా .. మీరు
ఇచట నిద్రించుట లేదుగా .. అన్నాడతను తమాషాగా .
యశ్వంత్ చిరునవ్వు నవ్వి కాసేపటి క్రితం జరిగిన దానిని గుర్తు తెచ్చుకున్నాడు ..
' రాకాసి మఱ్ఱి ఊడలు అతడ్ని అలానే ఈడ్చుకు పోతున్నాయి .. అతడు ఆలోచిస్తున్నాడు ఎలా వీటి బారి నుండి
తప్పించుకోవాలి అని .. అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది అతడికి .. స్వామీజీ కట్టిన తాయెత్తు .. స్వామీజీ కట్టిన
తాయెత్తు కూడా వీటి నుండి నన్ను రక్షించలేదా? అనుకుంటూనే జై వైష్ణవీ మాతా .. అని ఒక్క ఉదుటున కాలి
ని అందుకొని ఆ ఊడ ని ఒదిలించు కోడానికి ప్రయత్నించాడు యశ్వంత్ .. అసంకల్పితం గా ఆ ఊడ కి అతని
చేతికి ఉన్న తాయెత్తు తగిలింది .. అంతే అంత వరకూ అతడ్ని ఈడ్చుకుపోతున్న ఊడ ఒక్కసారిగా అతడి కాలిని
విడిచిపెట్టింది .. అంత వేగంగా వెళ్తూ అది ఒక్కసారిగా విడిచి పెట్టడం తో .. అక్కడ కాస్త పల్లం గా ఉండటం తో
దొర్లుకుంటూ కొంత దూరం లో పడిపోయాడు యశ్వంత్ .. అప్పుడే ఏదో చెట్టుకొమ్మ తలకి గట్టిగా తగిలింది ..
అంత వరకే అతని కి గుర్తుంది .. బహుశా ఆ తరువాత స్పృహ కోల్పోయినట్టున్నాను .. అనుకుని తన చేతికి
కట్టి ఉన్న తాయెత్తు వంక ఆరాధన గా చూసుకున్నాడు యశ్వంత్ .
ఏమిటీ ? మీరేదో ఆలోచనలో పడ్డట్టు ఉన్నారు .. అన్నాడు అతను ..
ఏం లేదండీ ? మీరు .. ఇంత రాత్రి వేళ .. బహుశా ఆ భగవంతుడు నాకోసమే మిమ్మల్ని పంపి ఉండుంటాడు ..
అన్నాడు యశ్వంత్ .
నేను రావణ పురం వెళ్ళవలసి ఉన్నది .. అందులకే ఈ దారి వెంట వెళ్తున్నాను .. బహుశా దగ్గరలోనే ఉన్నానను
కుంటున్నాను .. అన్నాడు గోపాల స్వామి .
రావణ పురమా ? ఆ ఊళ్ళో మీకేంటి పని ? నేనూ అక్కడికే వెళ్ళాలి అన్నాడు యశ్వంత్ అతడి వైపు ఆసక్తి గా
చూస్తూ ..
అవునా ? ఆ ఊరిలో మా గురువుగారు ఉన్నారు .. రమణానందుల వారు .. వారిని కలవాల్సి ఉంది .. నా వెంట
పూజా సామాగ్రి ఉన్నది .. అది సకాలం లో వారికి అందించ వలసి ఉన్నది .. అన్నాడు గోపాలస్వామి ..
ఓహ్ .. మీరు రాణి మహల్ కె వస్తున్నారా ? స్వామీజీ మాదగ్గరే ఉన్నారు .. రేపు ఒక శిష్యుడు వస్తున్నాడు ..
అని మీకోసమే చెప్పారనుకుంటా.. సంతోషం గా అన్నాడు యశ్వంత్ ..
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది



No comments:
Post a Comment