రుధిర సౌధం 148

మనం వాళ్ళని అనుసరిస్తున్నామని వారు గమనించలేదు కదా .. అందుకే మాయమయ్యరేమో అన్నాడు శివ .

శివా .. ఇది చాలా దట్టమైన అడవి .. దారి తెలియకుండా ప్రయాణిస్తే తప్పిపోవడం ఖాయం .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

యష్ .. గుర్తొచ్చింది .. ఆ పాడుబడ్డ కోట పశ్చిమ దిశ గా ఉందని వైజయంతి అంది .. దిశ ఆధారం గానే మన రచన

కూడా వెళ్లి ఉంటుంది .. మనం కూడా అలానే వెళ్దాం .. అన్నాడు మురారి .

అవును .. కానీ మన ముందు 3 దారులు కనిపిస్తున్నాయి .. అన్ని పశ్చిమ దిసకే వెళ్తున్నాయి . వీటిలో ఏది సరైన

దారో చెప్పలేం .. కానీ ఏదో ఒక దారిని ఎంచుకోక తప్పదు .. సమయం వృధా కాక ముందే పదండి .. అని మధ్యలో

ఉన్న దారి లోకి నడిచాడు యశ్వంత్ .

                                                 *****************************

రచన పరుగుపరుగున అరుపు వినబడిన వైపు చేరుకుంది ... అక్కడ ఆమె సత్య ని చూడగలిగింది .. నేల పై

పరుండి గిలగిలా కొట్టుకుంటుంది సత్య .

ఆమె చేతులు వెనక్కి కట్టేసి నట్టు పెట్టేసున్నాయి .. కాళ్ళు కూడా .. ఆమె తీవ్రమైన బాధ తో విలవిల్లాడుతుంది ..

సత్యా అని ఆమె ని చేరుకోవడానికి ప్రయత్నించింది రచన ..

కానీ సత్య చుట్టూ గీసిన ఓ అదృశ్య రేఖ నిప్పులు చిమ్ముతూ రచన ని అడ్డుకుంది .

ఏంటిది ? ఎందుకు నేను సత్యని చేరుకోలేక పోతున్నాను ? స్వగతం గానే అంది రచన ..

ఎందుకేమిటే ............ అంత సులువా ? ఈ వైజయంతి సృష్టించిన వలయాన్ని చేధించడం ? అన్న మాటలు

వినిపించి పక్క కి చూసింది రచన కంగారుగా ..

అక్కడ .........

వైజయంతి నేల పై కులాసా గా కుర్చుని ఉంది .. ఆమె కురులు తెల్లగా మెరుస్తున్నాయి వెన్నెల వెలుగులో ..

అవి నేలని తాకుతున్నాయి .. ఆమె కళ్ళు చింత నిప్పుల్లా ఉన్నాయి .. ఆమె చేతులు పాలిపోయినట్లు ఉన్నాయి ..

మొహం చీము కారుతున్నట్లు రక్తం తో ఓడుతున్నట్లు ఉంది ..

వైజయంతి ని తొలిసారి అలా చూసిన రచన ఒళ్ళు గగుర్పొడిచింది ...

ఆమె లేచి నిలుచుంది ..

ఏమిటలా  చూస్తున్నావు ? చూసావుగా ఈ కోట.... అని ,చుట్టూ చూస్తూ ... , కూలిపోయింది .. సర్వనాశన

మైపోయింది . ఇది నా స్థానం కాదు .. నీవాల్లందర్నీ హతమార్చి .. నాకు జరిగిన అన్యాయానికి ప్రతీకారంగా ..

వారి ఆత్మల్ని ఇక్కడే బంధించి ఉంచుతున్నాను . ఈ సత్య గతి కూడా అదే .. అంటూ రచన ముందుకి రాసాగింది .

ఎందుకు ? ఇలా చేయటం వల్ల నీకొచ్చే ప్రయోజనం ఏమిటి ? అంది రచన తన అడుగుల్ని వెనక్కి వేస్తూ ..

ఇంకా ఉంది 







మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది