రుధిర సౌధం 154 & 155

ఎంత దూరం నడుస్తున్నా బాలయ్య వాళ్ళు కానరాలేదు ..

ఓహ్ షిట్ .. మనం దారి తప్పాం .. అనుమానం లేదు అన్నాడు యశ్వంత్ చిరాగ్గా ..

లేదు యశ్వంత్ .. వాళ్ళు మనం వాళ్ళని అనుసరిస్తున్నామని తెలుసుకునే ఉండి ఉంటారని పిస్తుంది .. కావాలనే

మనల్ని దారి తప్పించి ఉండొచ్చు .. చుట్టూ పరికించి చూస్తూ అన్నాడు మురారి .

నాకెందుకో ఈ అడవిని చూస్తుంటే జంతువులు కూడా ఉండి ఉంటాయని పిస్తుంది . ఈ అడవి లో రచన సేఫ్ గా

వెళ్లి ఉండుంటుoదా ? అన్నాడు శివ .

తను సేఫ్ గానే వెల్లుంటుంది శివా .. తనని సేఫ్ గా ఉంచటం ఆ అమ్మవారి పని .. కానీ ఇప్పుడు మనమేం

చేయాలన్నది  ఆలోచించాలి .. అన్నాడు యశ్వంత్ .. రచన గురించిన కలవరాన్ని మనసులోనే అదిమిపెడుతూ ..

యశ్ .. విధాత్రి మనల్ని అక్కడే వేచుండ మని చెప్పింది .. మనం అడవిలోకి వచ్చేసాం .. అన్నాడు మురారి .

అవును .. కానీ కొన్ని మన చేతుల్లో ఉండవుగా మురారి .. ఇప్పుడు మన ముందు మార్గం లేదు .. కానీ గమ్యం

ఉంది .. కాబట్టి మార్గాన్ని మనమే ఏర్పరచుకోవాలి .. అన్నాడు యస్వంత్.

యశ్వంత్ .. ఏదేమైనా మనమొచ్చిన ఈ మార్గం సరైంది కాదు అని తేలిపోయింది .. ఇప్పుడెం చేయాలో చెప్పు ..

అన్నాడు మురారి .

యశ్వంత్ .. చుట్టూరా చూశాడు .. వాళ్ళు నించున్న చోటు కి కొంత దూరం లో ఉన్న

ఓ చెట్టు ని చూడ గానే ..

యశ్వంత్ కళ్ళలో వెలుగు వచ్చింది .

శివా .. ఆ చెట్టు చూశావా ... చాలా ఎత్తులో ఉంది .. నాకు తెలిసి ఆ చెట్టు ఎక్కితే నలువైపులా ఏమున్నాయో ..

కనబడుతుంది ,.. ఎలాగు వెన్నెల ఉంది .. అన్నాడు యశ్వంత్ .

గుడ్ ఐడియా యశ్వంత్ .. అని చెట్టు వైపు నడిచాడు శివ .. శివ ని అనుసరించారు ..

మిగతా ఇద్దరూ ..

చకా చకా శివ చెట్టు ఎక్కుతుంటే ఆ చెట్టుకింద నిలబడి పైకి చూడసాగారు యశ్వంత్ , మురారి .

అరగంట లో ఆ చెట్టు చిటారు కొమ్మ మీద కూర్చుని చుట్టూ చూశాడు శివ .

ఓ పక్క రావణ పురం ఊరి శివార్ల లోని రాణి మహల్ వెన్నెల వెలుగు లో దీటు గా కనిపిస్తుంటే ..దాని కి ఎదురుగా

అంటే పశ్చిమ దిశలో ఓ పాడుబడిన కట్టడం ఒంటరిగా శివ కళ్ళకి కాన వచ్చింది .. బహుసా ఆ పాడుబడిన కట్టడమే

ఆ కోట అయిఉండ వచ్చా ? అనుకోని సాలోచన గా అటువైపు పరికించి చూసిన శివ కి .. లీలగా ఎవరో నలుగురు

వ్యక్తులు ఆ కోట వైపు వెళ్ళటం కనబడింది ..

ఎస్ .. వాల్లెవరో పోల్చడం కష్టంగా ఉన్నా .. వాళ్ళు బాలయ్య వాళ్ళే అయి ఉంటారని ఊహించాడు శివ .. అంటే

ఖచ్చితంగా ఆ కట్టడమే ఆ కోట .. అనుకొని .. తామున్న ప్రదేశం

నుండి ఎలా వేల్లోచ్చో మార్గం చూశాక  సంతోషం

గా .. కిందకి చూసి అరిచాడు శివ .

యశ్ ... కోట కనబడింది .. మనం దగ్గరలోనే ఉన్నాం .. అని .. ఆ

అరుపు యశ్వంత్ ,మురారిల చెవులకి చేరేలోగా

శివ కూర్చున్న కొమ్మ హటాత్తుగా విరిగి బాలన్స్ తప్పి చెట్టుకు

అటువైపున్న లోయవైపు కిందకి జారి పడ్డాడు

శివ .. అటువైపు లోయ ఉండటం తో .. పల్లం వైపు జారిపోతున్నాడు .. తన శరీరం పై పట్టు తప్పి ..

క్షణాల్లో జరిగిన ఆ హటాత్ సంఘటన కి విస్తుపోయినా .. జరగబోతున్న ప్రమాదాన్ని పసిగట్టి .. శివ జారిపోతున్న

వైపు మెరుపులా కదిలాడు యశ్వంత్ ..

మురారి కూడా వెంటనే అటువైపు కదిలాడు ..

తిన్నగా జర్రున జారి లోయలో పడబోయే వాడే శివ .. కానీ అదృష్టవశాత్తు .. యశ్వంత్ సమయానికి అతడి చేతిని

ఒడిసి పట్టుకున్నాడు ,,

దడదడ లాడుతున్న తున్న గుండెని ఒడిసి పట్టుకున్నట్లు .. యశ్ .. రైట్ టైం .. అన్నాడు చెరగని చిరునవ్వు తో ..

శివ ..

శివ బరువు కి యష్ కూడా లోయవైపు జారబోయే లోగా మురారి కూడా వచ్చి శివ ని బలం గా పైకి లాగాడు ..

ముగ్గురూ .. గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నారు .. దగ్గరిలో ఉన్న చెట్టు బెరడు కి ఆనుకొని కూర్చుని .. ఒకరి వైపు

ఒకరు  చూసుకొని చిలిపిగా నవ్వుకున్నారు ..

శివా అంత కంగారేంటి ? చెట్టు దిగడానికి .. మెల్లిగా దిగోచ్చుగా అన్నాడు యశ్వంత్ .. వగరుస్తూనే ..

ఫర్లేదు యశ్ .. మనం ఫిట్  గానే ఉన్నాం .. సమయానికి చేరుకున్నాం .. అన్నాడు మురారి ..

శివ నవ్వి .. ఇట్స్ ఏ గ్రేట్ థ్రిల్ .. కానీ కొమ్మ విరగటం గమనించలేదు .. అన్నాడు ..

ఇంతకీ .. కోట కనిపించిందా ? అన్నాడు యశ్వంత్ .

ఎస్ .. యశ్వంత్ .. కోట ఈ దిశ గా వెళితే త్వరగా చేరుకోవోచ్చు .. అన్నాడు శివ లేచి వాయవ్య దిశగా చూపిస్తూ ..

ఓకే .. పదండి వెళదాం .. ఇంకా ఆలస్యం చేయొద్దు .. అని లేచాడు యశ్వంత్ .

అడుగు ముందుకి వేయబోతూ .. అబ్బా అన్నాడు శివ ...

శివా .. అయ్యో .. చెట్టు కొమ్మలు గీసుకు పోయినట్టున్నాయి .. నీ మోకాలి నుండి రక్తం కారితుంది అన్నాడు

మురారి కంగారుగా .

అవును శివా .. నువ్వు నడవగలవా .. అన్నాడు యశ్వంత్ బాధగా శివ వైపు చూస్తూ ..

హే .. పదండి .. ఇలాంటి గాయాలు మనల్నేం చేస్తాయి .. లెట్స్ గో .. అన్నాడు శివ .

(ఇంకా ఉంది )






(శనివారం భాగం కూడ సోమవారం భాగం లో కలపడమైనది ;)

















మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది