అడవి మార్గం గుండా వడివడిగా నడుస్తున్నారు రచన , సరస్వతి .. వారి ముందు గాలిలో తేలుతూ వస్తోంది సత్య ..
ఆమె పూర్తిగా అచేతనావస్థ లో ఉంది .. స్పృహ కూడా లేదు .. వడలిపోయిన మొహం జాలి గొలుపుతుంది ..
అమ్మా .. దాత్రమ్మ .. సత్యమ్మ ని ఇలా చూడటం బాధగా ఉంది .. అంది సరస్వతి ముందుకి నడు స్తూనే ..
అవును సరస్వతి .. ఇలాంటి అనుభవాలని ఎదుర్కొంటానని నేను అనుకోలేదు .. సత్య కూడా అనుకోని ఉండదు ..
అంది రచన ,సత్య నే తదేకం గా చూస్తూనే ..
మీరు రాచ బిడ్డా ? సంకోచం గా అడిగింది సరస్వతి ..
ఆ వీరస్వామి మాటలు మనసులో పెట్టుకొనే అడుగుతున్నావా ? నేనేదన్నా చెప్పే ముందర .. నిన్ను ఓ విషయం
అడగాలి సరస్వతీ .. నువ్వు మాతో అబద్ధం ఎందుకు చెప్పావు ? మేము నిన్ను నమ్మాం .. కానీ నువ్వు మమ్మల్ని
మోసం చేశావు .. అంది తీక్షణం గా రచన ..
రచన మాటలకి టక్కున ఆగింది సరస్వతి .. ఆగి ఏదో చెప్పాలనుకునే లోగా రచనే అంది ..
ఏం చెప్పాలన్నా నడుస్తూనే చెప్పు .. మరోసారి సత్య సమస్యల్లో పడకూడదు .. అంది నడుస్తూనే ..
మళ్ళి రచన తో పాటు నడుస్తూ .. ధాత్రమ్మా .. నేను మిమ్మల్ని మోసం ఎలా చేస్తాను ? నాకోసం మీరు ఎంత
చేశారు ? అలాంటి మీ దగ్గర నాటకాలు ఆడుతానా ? అంది బేల గా ..
మరైతే నువ్వు సడన్ గా ఎందుకు మాయం అయ్యావు సరస్వతి ? భర్త చనిపోయిన స్త్రీ పది రోజులు కాక ముందే
ఎవ్వరి ఇంటికి వెళ్లరాదని నియమం ఉంది కదా మీకు .. కానీ మాతో బంధువుల ఇంటికి వెళ్ళాలని ఎందుకు
చెప్పావ్ ? ఆవేశం తో రచన గొంతు వణికింది ..
మీకీ కోపం రావటం న్యాయమే నమ్మా .. కానీ నేను ఈ ఊరి కట్టుబాట్లని ఎప్పుడో దాటేసాను .. ఈ ఊరికి ఇంకో కట్టు
బాటు ఉంది .. ఈ ఊరిలో ఏ ఒక్కరు చదువుకోకూడదని .. ఆ కట్టుబాటు పెట్టింది భూపతి .. ఏ పిల్లా జెల్లా చదువు
కాకుంటే ఈ ఊరిలో భూపతి ఎప్పటికి పెత్తనం వెలగబెడతాడు .. మా జీవితాల్ని శాసిస్తాడు .. నాకూ మా రాముడికి
పుట్టిన బిడ్డ ఉన్నాడు .. కానీ ఈ ఊరి ద్రుష్టి లో నా బిడ్డ జబ్బొచ్చి చనిపోయిండు .. అలా ఏ తల్లి భరించలేదు .. కానీ
నేను భరించినా .. నా బిడ్డ ని నా పిన్ని కూతురి కాడ విడిచిపెట్టి కడుపు కోత అనుభవిస్తున్నా .. ఆడి భవిష్యత్
కోసం .. కళ్ళ నీళ్ళతో చెబుతుంది సరస్వతి ..
అవునా ? అంది ఆశ్చర్యం గా రచన .
అవునమ్మ .. ఓ తల్లి గా నాకిది బాదే .. కానీ ప్రతి తల్లి ఇట్టాగే ఆలోచిస్తే దేశం ఎలా బాగుపడద్ది ? నా ఊరు బాగు
కోసం నా బిడ్డ ని చదివించాలని అనుకున్నా .. నా చెల్లెలు చదువుకున్నది .. నా మాట .. నా కోరిక నా బిడ్డ ని
నూరిపొయ్య మని చెప్పినా .. అప్పుడప్పుడు రహస్యం గా వెళ్లి చూసొస్తా .. ఏవరికి తెలియకుండా .. కానీ ఎలా
తెలుసుకున్న్నాడో ఏమో ఆ భూపతి .. నేను నా చెల్లి కాడికి పోయేప్పుడు రహస్యం గా నా వెనకాల వచ్చి నా బిడ్డ
జాడ తెలుసు కున్నారు .. పోలీస్ స్టేషన్ లో భూపతి మీద అనుమానం లేదని చెప్పి వారు చెప్పిన చోటికి
రమ్మన్నారు .. నా బిడ్డ ని కాపాడు కుందుకు వాళ్ళు చెప్పినట్టే చేసినా అమ్మా .. వాల్లయ్య చచ్చి పోయిన .. నా బిడ్డ
లో బతికున్నాడు అందుకే .. అంది వెక్కిల్లతో సరస్వతి ..
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
No comments:
Post a Comment