రుధిర సౌధం 183

ఆమె తడబాటుగా నేల చూపులు చూస్తుండటం అతనిలో అనుమానం మొలకెత్తింది ....

అమ్మా ... చెప్పమ్మా ? నా దగ్గర నువ్వు దాస్తున్న ఆ నిజం ఏమిటో ? చెప్పమ్మా ... అని గిరిజ భుజాలను

కుదిపేస్తు అన్నాడు విక్కీ .

విక్కీ .. విక్కీ ..   నన్ను అర్థం చేసుకో ... నాన్నా .. అంది గిరిజ .

అమ్మా ... చెప్పమ్మా ... ఎప్పుడు లేనిది స్వామీజీ ఆశ్రమం దాటారు ? దీనర్థం ఏంటి ? చెల్లి ఎక్కడుంది చెప్పమ్మా ?

నిన్నే .. అడుగుతున్నది చెప్పమ్మా ? అసహనం గా గట్టిగా అరిచాడు విక్కీ ..

విక్కీ .. రచన నా దగ్గర మాట తీసుకుంది .. నీకు చెప్పకూడదని .. ఏం చేయను ? అది నా కళ్ళ ముందే ఉండాలని

నేను కోరుకుంటాను కానీ .. నా మాట ఎవ్వరు వింటారు / ?నీ హక్కు నీకు దక్కాలని .. ఆ ఊరికి మునుపటి కళ

రావాలని .. మీ నాన్న గారి కోరిక .. దాని మనసులో చిన్ననాటి నుండీ అదే ఉంది .. కానీ నా భయం .. దానికి

రావనపురం ఎక్కడ ఉందొ .. ఈ కుటుంబం మూలాలు  ఎక్కడ ఉన్నాయో చెప్పనీయలేదు .. అది ఎదుగుతుంటే

అందరి ఆడపిల్లాల్లానే ఎదుగుతుంది అనుకున్నాను .. కానీ తన తండ్రి కోరిక ని మనసులో దాచుకుని ప్రతీ

అడుగు అటువైపే వేస్తుందని అనుకోలేదు ... అది ఇప్పుడు రావణ పురం లో ఉంది .. విక్కీ .. నేను తనని ఆపాలని

ఎంతగానో అనుకున్నాను .. కానీ నీ చెల్లెలు నా మాట వింటుందా ? అంది ఆవేశంగా గిరిజ .

ఎందుకమ్మా ?... ఎందుకమ్మా మనకా మహల్ ? మన కుటుంబాన్ని అంతటిని పొట్టన పెట్టుకున్న ఆ దెయ్యాల

కోట మీద రచన కి అంత మక్కువ ఎందుకు ? ఇప్పటికి పోయిన ప్రాణాలు చాలవా ?  చాలా చాలా  నష్ట పోయాం ..

ఇంకా చాలమ్మా .. ఇప్పుడు నా ముద్దుల చెల్లెల్ని కోల్పోలేను .. అమ్మా .. రచన అక్కడ ఎలా ఉందో .. నేనింక

క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయలేను .. వెంటనే బయల్దేరు అమ్మా .. వెంటనే ... అని కాసేపు ఆగి ..

మనం వెళ్లి రచన ని తీసుకొద్దాం అమ్మా .. నేనోద్దన్నానని నాతొ చెప్పకుండా దాచింది .. అసలెందుకు

వద్దన్నానమ్మా ? అమ్మ ని నాన్న ని , నాన్న లా  పెంచిన బాబాయి ని పోగొట్టుకున్నాం కదా .. ఆ పిచ్చి దానికి

ఎలా అర్థమవుతుంది ? ఈ అన్న కి ఆస్తి అక్కర్లేదని .. అమ్మ లా పెంచిన పిన్నమ్మ , చెల్లెలు ఉంటె చాలని ..

చెప్పమ్మా .. ఎలా అర్థం అవుతుంది ? ఆవేదనగా అన్నాడు విక్కీ ...

అతణ్ణి ఆత్మీయంగా , కన్నీళ్ళతో హత్తుకుంది గిరిజ ..

ఒరేయ్ నాన్నా .. గతాన్ని గుర్తుచేసుకోకు .. అది బాదే మిగిల్చి ఉండి ఉండొచ్చు .. కానీ ప్రతీసారి బాధే ఉండదు

నాన్నా .. నేను చెల్లి మాటల్లో ఆత్మవిశ్వాసాన్ని చూసాను .. ఏమో ఏం జరగబోతుందో ? యశ్వంత్ కూడా తనతోనే

ఉన్నాడు .. నువ్వు వెళ్దామంటే .. వెళ్దాం నాన్నా .. ఇప్పుడే బయల్దేరతాను .. అంది గిరిజ .

అలాగే అమ్మా .. మనం వెంటనే బయల్దేరదాం ... ఏం జరిగినా దాన్ని మనమూ స్వీకరిద్దాం .. నువ్వు వెంటనే రెడీ

అయి రామ్మా .. అన్నాడు విక్కీ .

అలాగే నాన్నా .. అని మేడ మెట్లు వైపు నడిచింది గిరిజ .

హాల్లో ఉన్న వర్ధన వర్మ ఫోటో కేసి కన్నీళ్ళతో చూశాడు విక్కీ ... అతడికి చిన్ననాడు తను తండ్రి ఒడిలో తను

చిందించిన చిరునవ్వులు జ్ఞాపక మోచ్చాయి ..

నాన్నా ... నువ్వు నాకు తండ్రివి కాకపోయినా తండ్రిని మించిన ప్రేమ అందించావు .. నీకు నేను ఏమిచ్చి ఋణం

తీర్చగలను ... రచన ని కంటికి రెప్పలా కాపాడటం తప్ప .. అనుకున్నాడు విక్కి మనసులో

ఇంకా ఉంది





మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది