అయ్యా ... లేవండయ్యా .. ఉదయం నుంచీ అలానే కూర్చుని ఉండిపోయారు .. అబ్బాయి గారి సంగతి తెలియడం
లేదయ్యా .. ఎక్కడికి వెళ్ళారో ఏమో .. అన్నాడు బాధగా గుమస్తా శంకరం .
శంకరం వైపు నిర్లిప్తం గా చూశాడు భూపతి .. ఆ కళ్ళ లో అంతులేని శూన్యం ..
ఏం శంకరం ? నువ్వు మాత్రం నాతొ ఉన్నావెం ? నన్ను విడిచి అందరూ పోయారే .. ఒక్కసారిగా ఈ భూపతి
సామ్రాజ్యం సర్వనాశన మై పోయింది . ఆ పట్నం కుర్రాళ్ళు నా నోటిలో మట్టి గడ్డలనుకున్నాను.. కానీ .. కానీ .. ఆ
పిల్ల ... ఆ పిల్ల ఇంత పని చేస్తుందనుకోలేదు ... ఆ పిల్ల రాచ కుటుంబం మనిషి అని తెలుసుంటే పరిస్థితి ఇలా
ఉండి ఉండేదే కాదు .. అన్నాడు నీరసంగా భూపతి .
అవును .. కానీ ఇప్పుడు పరిస్థితులు అన్నీ మీకు వ్యతిరేకం గా ఉన్నాయి కదయ్యా .. మనం ఈ ఇల్లు ఖాళీ
చేయాల్సిన పరిస్థితి .. అన్నాడు శంకరం మెల్లిగా .
లేదు .. శంకరం .. ఈ బంగ్లా రాచ కుటుంబానిదే అయ్యుండొచ్చు .. కానీ నా జీవితమంతా ఇందులోనే గడచింది .
ఇప్పుడు నా ప్రాణం కూడా .. ఇందులోనే .. అయినా రత్నానికి ఏమివ్వనయ్యా ? అన్నాడు దాదాపుగా ఏడుస్తూ
భూపతి .
ఆ స్థితి లో భూపతిని చూసి జాలేసింది శంకర0 కి .
అయ్యా .. నేనోసారి ఆ మహల్ వరకు వెళ్లి మనకి కొంత సమయం కావాలని అడిగి వస్తానయ్యా .. మీరున్న స్థితి
లో ఉన్నట్టుండి ఎక్కడ కి పోతారయ్య ? అన్నాడు శంకరం .
దూరంగా నిలబడి వీరి సంభాషణ అంతా మౌనం గా వింటున్న వెంగమ్మ భూపతి ఏం చెబుతాడా అన్నట్లు
చూసింది.
భూపతి కూర్చున్న చోటి నుండి లేచి ... అసలు ఆ పిల్ల వారసురాలని నమ్మక మేంటి ? మనం ఎందుకు ఖాళీ
చేయాలే ? అన్నాడు తెచ్చి పెట్టుకున్న ధైర్యం తో .
అయ్యా .. ఈ స్థితి లో కూడా .. ఏంటయ్యా ? ఇప్పుడు ఊరు ఊరు అంత వారి వైపే ఉందయ్యా .. మనకి బలం లేదు
కదయ్యా .. ఇప్పుడిలాంటి మాటలు అంటే మనకే ముప్పు .. చిన్ననాటి నుండి మీ ఉప్పు తిన్న మూలాన
మిమ్మల్ని వదల్లేక నేను , ఆ వెంగమ్మ ఇంకా మీతోనే ఉండి పోయాం గానీ .. లేదంటే ఊరి వాళ్ళు అంతా
మిమ్మల్ని వెలివేశారు గనుక మా దారి మేము జూసుకోమా ? అన్నాడు శంకరం .
భూపతి మళ్ళి నిస్తేజ0 గా కుర్చీ లో కూల బడ్డాడు ...
దయజేసి నా మాట మన్నించండి తమరు ... నేను వెళ్లి వాళ్ళని అర్థిస్తాను .. కొంత సమయం గావాలని ..
అన్నాడు శంకరం .
భూపతి మౌనం గా ఉండిపోయాడు ..
అతడేం సమాధానం చెప్పక పోయే సరికి అయోమయం గా వెంగమ్మ వైపు చూశాడు శంకరం .
వెంగమ్మ భూపతి వంక అసహనం గా చూసి ... శంకరాన్ని వేల్లమన్నట్టు సైగ చేసింది ..
అలాగే నంటూ తల ఊపి అక్కడ్నించి కదిలాడు శంకరం .
**********************************
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
లేదయ్యా .. ఎక్కడికి వెళ్ళారో ఏమో .. అన్నాడు బాధగా గుమస్తా శంకరం .
శంకరం వైపు నిర్లిప్తం గా చూశాడు భూపతి .. ఆ కళ్ళ లో అంతులేని శూన్యం ..
ఏం శంకరం ? నువ్వు మాత్రం నాతొ ఉన్నావెం ? నన్ను విడిచి అందరూ పోయారే .. ఒక్కసారిగా ఈ భూపతి
సామ్రాజ్యం సర్వనాశన మై పోయింది . ఆ పట్నం కుర్రాళ్ళు నా నోటిలో మట్టి గడ్డలనుకున్నాను.. కానీ .. కానీ .. ఆ
పిల్ల ... ఆ పిల్ల ఇంత పని చేస్తుందనుకోలేదు ... ఆ పిల్ల రాచ కుటుంబం మనిషి అని తెలుసుంటే పరిస్థితి ఇలా
ఉండి ఉండేదే కాదు .. అన్నాడు నీరసంగా భూపతి .
అవును .. కానీ ఇప్పుడు పరిస్థితులు అన్నీ మీకు వ్యతిరేకం గా ఉన్నాయి కదయ్యా .. మనం ఈ ఇల్లు ఖాళీ
చేయాల్సిన పరిస్థితి .. అన్నాడు శంకరం మెల్లిగా .
లేదు .. శంకరం .. ఈ బంగ్లా రాచ కుటుంబానిదే అయ్యుండొచ్చు .. కానీ నా జీవితమంతా ఇందులోనే గడచింది .
ఇప్పుడు నా ప్రాణం కూడా .. ఇందులోనే .. అయినా రత్నానికి ఏమివ్వనయ్యా ? అన్నాడు దాదాపుగా ఏడుస్తూ
భూపతి .
ఆ స్థితి లో భూపతిని చూసి జాలేసింది శంకర0 కి .
అయ్యా .. నేనోసారి ఆ మహల్ వరకు వెళ్లి మనకి కొంత సమయం కావాలని అడిగి వస్తానయ్యా .. మీరున్న స్థితి
లో ఉన్నట్టుండి ఎక్కడ కి పోతారయ్య ? అన్నాడు శంకరం .
దూరంగా నిలబడి వీరి సంభాషణ అంతా మౌనం గా వింటున్న వెంగమ్మ భూపతి ఏం చెబుతాడా అన్నట్లు
చూసింది.
భూపతి కూర్చున్న చోటి నుండి లేచి ... అసలు ఆ పిల్ల వారసురాలని నమ్మక మేంటి ? మనం ఎందుకు ఖాళీ
చేయాలే ? అన్నాడు తెచ్చి పెట్టుకున్న ధైర్యం తో .
అయ్యా .. ఈ స్థితి లో కూడా .. ఏంటయ్యా ? ఇప్పుడు ఊరు ఊరు అంత వారి వైపే ఉందయ్యా .. మనకి బలం లేదు
కదయ్యా .. ఇప్పుడిలాంటి మాటలు అంటే మనకే ముప్పు .. చిన్ననాటి నుండి మీ ఉప్పు తిన్న మూలాన
మిమ్మల్ని వదల్లేక నేను , ఆ వెంగమ్మ ఇంకా మీతోనే ఉండి పోయాం గానీ .. లేదంటే ఊరి వాళ్ళు అంతా
మిమ్మల్ని వెలివేశారు గనుక మా దారి మేము జూసుకోమా ? అన్నాడు శంకరం .
భూపతి మళ్ళి నిస్తేజ0 గా కుర్చీ లో కూల బడ్డాడు ...
దయజేసి నా మాట మన్నించండి తమరు ... నేను వెళ్లి వాళ్ళని అర్థిస్తాను .. కొంత సమయం గావాలని ..
అన్నాడు శంకరం .
భూపతి మౌనం గా ఉండిపోయాడు ..
అతడేం సమాధానం చెప్పక పోయే సరికి అయోమయం గా వెంగమ్మ వైపు చూశాడు శంకరం .
వెంగమ్మ భూపతి వంక అసహనం గా చూసి ... శంకరాన్ని వేల్లమన్నట్టు సైగ చేసింది ..
అలాగే నంటూ తల ఊపి అక్కడ్నించి కదిలాడు శంకరం .
**********************************
ఇంకా ఉంది
మీ అభిప్రాయం మాకు అతి విలువైనది
No comments:
Post a Comment